ماهیت مداخلات درمانی اعمال‌شده توسط پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی تبریز در بیماران ترومایی

پیش زمینه و هدف: اتخاذ تصمیمات مناسب و اعمال مداخلات درمانی در مدیریت تروما یکی از مهم ترین مفاهیم در اورژانس پیش بیمارستانی به شمار می رود. لذا مطالعه حاضر باهدف بررسی ماهیت مداخلات درمانی اعمال شده توسط پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی در بیماران ترومایی شهر تبریز انجام گردید.مواد و روش کار: در این پژوهش توصیفی تمامی پرونده های مصدومان ترومایی تماس گیرنده با اورژانس پیش بیمارستانی تبریز در سال 1393 که منجر به اعزام اورژانسی گردیده، موردبررسی قرار گرفت. برای دسترسی به اهداف پژوهش از چک لیست مشتمل بر مشخصات بیمار، مکانیسم آسیب، نوع تروما، سطح هوشیاری، مداخلات درمانی، مشاوره با پزشک و هماهنگی با بیمارستان پذیرش دهنده استفاده شد. داده های جمع آوری شده پس از واردکردن در نسخه 16 نرم افزار spss با استفاده از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: از مجموع کل 37002 ماموریت ثبت شده در طول یک سال در اورژانس، 5614 مورد مربوط به مصدومان ترومایی بود. شایع ترین عامل ترومای بیماران حوادث ترافیکی (9/72 درصد) بوده و ترومای غیر نافذ (6/85 درصد) بیشترین نوع تروما بود. علی رغم اینکه 92/46 درصد تروماها، مربوط به ترومای سر و گردن و مولتی تروما بود، تنها در 11/5 درصد از مصدومان از کلار گردن استفاده شده بود. 93 درصد از ماموریت های اورژانس در بیماران ترومایی منجر به انتقال بیمار به بیمارستان ها شده است که در 43/99 درصد از این موارد، بین اورژانس پیش بیمارستانی و اورژانس بیمارستان پذیرش دهنده، هماهنگی به عمل نیامده بود.بحث و نتیجه گیری: نتایج مشخص نمود در شهر تبریز علی رغم درصد بالای مولتی تروما و ترومای سر و گردن، تنها در تعداد کمی از مصدومان از کلار گردن و تخته پشتی استفاده شده که نیاز به بررسی، برنامه ریزی و برگزاری برنامه های آموزشی مدیریت تروما برای پرسنل را دارد. همچنین در رابطه با هماهنگی خیلی کم با پزشک مشاور مرکز پیام و بیمارستان های پذیرش دهنده، به نظر می رسد که نیاز به برنامه ریزی و اصلاح فرآیندها دارد.

THE NATURE OF PREHOSPITAL MEDICAL INTERVENTIONS DELIVERED TO TRAUMATIC PATIENTS IN TABRIZ

Background Aims: Appropriateness and Nature of clinical decisions and medical interventions in trauma management is one of the most important concepts in prehospital trauma care systems. Therefore, this study aimed to determine the nature of prehospital medical interventions delivered to traumatic patients in Tabriz.Materials Methods: In this descriptive study, the records of all traumatic patients activated EMS and led to a prehospital mission, investigated in 2014. A sixpart checklist consisted of patients rsquo; characteristics, mechanism of injury, type of trauma, level of consciousness, medical interventions, physician consult and coordination with the hospital were used for collecting data. Descriptive and inferential statistics were applied to the data by SPSS v.13 software.Results: A total of 5614 out of 37002 registered missions during a year were related to trauma injuries. Traffic accidents (72.9%) were the most common cause of trauma and blunt trauma (85.6%) were the most common type of trauma among injured patients. Although 92/46%of traumas were related to head and neck trauma and multiple trauma, the cervical collar has been merely used for 11.5 percent of them. Also, 93% of the trauma missions led to the transfer of patients to the hospital while in 99.43% of them, no coordination was done between prehospital emergency medical services and hospitals rsquo; A E departments.Conclusion: According to study results, despite the high percentage of trauma to the head and neck and multiple trauma, the cervical collar and long back board has been merely used for a few traumatic patients which is unacceptable and indicates the necessity of organizing prehospital trauma care courses and workshops for emergency medical technicians. Also, regarding the lack of coordination between prehospital and hospital facilities, it seems that a much more robust and organized structure is required in Iranian healthcare system.