بررسی تاثیر برنامه خودمدیریتی بر خودکارآمدی در سالمندان مبتلا به نارسایی قلبی

پیش زمینه و هدف: نارسایی قلبی، یکی از شایع ترین بیماری های مزمن در سراسر دنیا می باشد که هزینه های زیادی بر سیستم های بهداشتی تحمیل می نماید. راهکارهای متعددی برای کنترل بیماری وجود دارد که برنامه خودمدیریتی یکی از این روش هاست. مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر آموزش برنامه خودمدیریتی بر خودکارآمدی سالمندان مبتلا به نارسایی قلب انجام گرفت.مواد و روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی یک سوکور بود که بر روی 90 بیمار منتخب مبتلا به نارسایی قلب مراجعه کننده به بیمارستان 22 بهمن نیشابور انجام شد. نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد 45 نفره تقسیم شدند. برنامه خودمدیریتی شامل آگاهی و شناخت، فرایند حل مسئله، رژیم غذایی، ورزش و کنترل استرس بود که به مدت شش هفته به بیماران آموزش داده شد و طی دو ماه پی گیری گردید. داده ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه خودکارآمدی بیماران قلبی سالیوان قبل، بعد و هشت هفته پس از انجام مداخله جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل اطلاعات با آزمون های آماری 2 chi;، تی مستقل، آنالیز واریانس با اندازه های تکراری انجام گرفت.یافته ها: بررسی ها نشان داد قبل از مداخله بین میانگین خودکارآمدی قبل از مداخله در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0p).بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که این روش برای متقاعد کردن بیماران به انجام تغییرات رفتاری و پایبندی به رژیم های دارویی در بلندمدت می تواند مناسب باشد. لذا می توان از برنامه خودمدیریتی به عنوان راهبردی در ارتقاء سلامت بیماران استفاده نمود.

THE IMPACT OF SELF-MANAGEMENT PROGRAM ON SELF-EFFICACY OF ELDERLY PATIENTS WITH HEART FAILURE

Background Aims: Heart failure is one of the most common chronic diseases which forces a huge cost to the health system. To manage the heart failure, there are several strategies. One of these methods is selfmanagement program. This study aimed to determine the effect of selfmanagement program on selfefficacy in elderly patients with heart failure.Materials Methods: This study was a single blind clinical trial which was carried out on 90 patients with heart failure class 2 and 3 who referred to Neyshabour 22 Bahman hospital.The participations were randomly assigned into two (n=45) interaction control groups. Selfmanagement program included awareness and recognition, problemsolving process, diet, exercise, stress management, who were trained for six weeks. The patients were followed for two months. Data were collected with using of demographic characteristics questionnaire and self efficacy of cardiac patients before, after, and eight weeks after interventionData analyses were done by chisquare, independent ttest, Fisher, and ANOVA with repeated measures.Results: The results showed that patients in both groups were matched in terms of background factors before the intervention, there was no significant difference between the mean efficacy in two groups (p>0/05). However, by measuring twice after the intervention, there was a significant difference between the mean efficacy in two groups (p<0/001).Conclusion: According to the findings, we can conclude convincing the patients to perform longterm behavior changes, and adhering them to drug regimens may be an appropriate method. Therefore this program can be used strategically to promote the health of patients with heart failure.