نقش دیسترس اخلاقی و فرسودگی شغلی در پیش‌بینی تمایل به ترک شغل پرستاران

پیش زمینه و هدف: تمایل به ترک شغل یکی از چالش های حرفه ای پرستاران محسوب می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش دیسترس اخلاقی و فرسودگی شغلی در پیش بینی تمایل به ترک شغل پرستاران بود.مواد و روش کار: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است، جامعه آماری این پژوهش، کلیه پرستاران بیمارستان شهرستان الشتر (60=n) بود که به صورت تمام شماری وارد این مطالعه شدند و به پرسشنامه های دیسترس اخلاقی کورلی (2001) و تمایل به ترک شغل کامن و همکاران (1979) و فرسودگی شغلی ماسلاچ و همکاران (1996) پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده های جمع آوری شده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه ی هم زمان استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تمایل به ترک شغل با فرسودگی شغلی رابطه مثبت معنی داری داشت (05/0>p)، بین مولفه های فرسودگی شغلی یعنی ابعاد فرسودگی عاطفی (611/0=r)، مسخ شخصیت (509/0=r) با تمایل به ترک شغل همبستگی مثبت معنی داری در سطح 001/0>p مشاهده شد. بین تمایل به ترک شغل و احساس موفقیت فردی (441/0=r) در سطح 001/0>p رابطه منفی معنی داری به دست آمد. بین دیسترس اخلاقی و فرسودگی شغلی رابطه معنی داری وجود نداشت. فقط فرسودگی شغلی توانست 12 درصد واریانس متغیر تمایل به ترک شغل را پیش بینی کند.بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت نقش فرسودگی شغلی در تمایل به ترک شغل پرستاران تاکید می کند و این که سازمان ها بتوانند دلایل و عوامل موثر، در ترک شغل کارکنان را درک نمایند تا بتوانند با به کارگیری اطلاعات صحیح و پیش بینی های به موقع، مدیریت موثری را در فرآیند حفظ و نگهداری نیروی انسانی کارآمد بکار گیرند.