بررسی دانش ، نگرانی و رفتار غربالگری دانشجویان مونث نسبت به سرطان پستان در دانشگاه علوم پزشکی ارومیه سال 1393

پیش زمینه و هدف: سرطان پستان شایع ترین عامل بیماری و مرگ ومیر در نزد زنان در تمام کشورهای پیشرفته و درحال توسعه می باشد. با تشخیص به موقع و سریع آن به وسیله روش های غربالگری، می توان میزان بقاء بیماری را در افراد مبتلا افزایش داد. در بین این روش ها خودآزمایی پستان یکی از ساده ترین، کم هزینه ترین و عملی ترین روش هاست. هدف از مطالعه بررسی دانش، نگرانی و رفتار غربالگری دانشجویان مونث نسبت به سرطان پستان می باشد.مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی(مقطعی) بر روی 334 نفر از دانشجویان مونث دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1393 انجام شد. ابزار جمع آوری داده ها در این مطالعه یک پرسشنامه معتبر و پایا مشتمل بر اطلاعات جمعیت شناختی، بخش آگاهی سنج و نگرانی سنج بود. داده های مطالعه با استفاده از روش های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون کای دو) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: یافته ها حاکی است که بیش از نیمی از نمونه ها (2/60درصد) دارای قومیت آذری بوده و در حدود 3/65 از آن ها در مقطع لیسانس تحصیل می کردند و حدود 10 درصد از دانشجویان سابقه خانوادگی ابتلا به سرطان را گزارش کردند. میانگین نمره آگاهی دانشجویان راجع به سرطان پستان کمی بیش از متوسط کل نمره ( 13/23± 77/4) بود. ولی میانگین نمره نگرانی نمونه ها در مورد سرطان پستان کمتر از حد متوسط کل نمره (77/6± 56/2) به دست آمد. فقط 6/24 از نمونه ها رفتار خودآزمایی پستان را انجام می دادند. آگاهی و رفتار خودآزمایی پستان دانشجویان با متغیرهای معدل تحصیلی، مقطع تحصیلی و سال تحصیلی آن ها یک ارتباط معنی دار آماری داشتند (05/0>p ). همچنین بین رفتار خودآزمایی پستان و دانش بهداشتی دانشجویان یک ارتباط معنی دار آماری مشاهده شد (05/0>p ).بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که دانش بهداشتی، نگرانی بهداشتی و رفتار خودآزمایی پستان دانشجویان ناکافی بوده و از وضعیت مطلوب فاصله داشتند. بنابراین ضروری است مراقبین و مربیان بهداشتی و تامین کنندگان خدمات سلامت، برنامه ها و کمپین های آموزشی در رابطه با سرطان پستان و روش های غربالگری را برای گروه های مختلف زنان به ویژه دانشجویان دانشگاه ها طراحی و اجرا کنند تا بدین طریق بتوانند وضعیت آگاهی، حساسیت و عملکرد بهداشتی آن ها را نسبت به این نوع سرطان بهبود ببخشند.