رابطه علی خودکارآمدی تحصیلی و سلامت عمومی با میانجی‌گری اهداف پیشرفت در دانشجویان پرستاری

پیش زمینه و هدف: دانشجویان پرستاری یکی از طبقات موثر در سلامت جامعه هستند و خودکارآمدی تحصیلی و سلامت عمومی می تواند به افزایش سازگاری در پذیرش مسئولیت مهم شغلی در این دانشجویان بینجامد. پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه علی خودکارآمدی تحصیلی و سلامت عمومی با میانجی گری اهداف پیشرفت در دانشجویان پرستاری تدوین گردید.مواد و روش ها: 75 نفر از دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی شیراز به طور تصادفی انتخاب شدند. از پرسشنامه های خودکارآمدی تحصیلی اون و فرامن، جهت گیری هدفی میدگلی و همکاران و سلامت عمومی گلدبرگ استفاده شد و داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با کمک نرم افزار amos و spss مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: شاخص های برازندگی مدل نشان داد که مدل پیشنهادی برازنده داده هاست (043/0 =ramsea=91/0، 98/0 =gfi، 97/0 =nfi، agfi ). همچنین اثر مستقیم خودکارآمدی تحصیلی بر سلامت عمومی معنی دار بود (41/0 beta= و 05/0 p ) و نیز اثرات غیرمستقیم خودکارآمدی تحصیلی بر سلامت عمومی از طریق اهداف تبحری (39/0= data)، اهداف رویکردی (33/0=data) و اهداف اجتنابی (31/0=data ) معنی دار بودند.بحث و نتیجه گیری: خودکارآمدی تحصیلی هم به طور مستقیم و هم از طریق اهداف تبحری، رویکردی و اجتنابی بر سلامت عمومی اثر می گذارد. بنابراین ایجاد خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان پرستاری می تواند انگیزه درونی و حس شایستگی و درنتیجه سلامت عمومی آن ها را ارتقاء بخشد.