مقایسه تاثیر آموزش چارچوب تصمیم‌گیری اوتاوا به دو روش کارگاه تعاملی با و بدون بیمار استانداردشده بر تصمیم‌گیری بالینی پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه

پیش زمینه و هدف: به سبب پیچیدگی وضعیت بالینی بیماران در بخش های مراقبت ویژه و نقش تصمیم های پرستاران بر سرنوشت بالینی بیماران، آموزش مهارت های تصمیم گیری به پرستاران این بخش ها امری ضروری است. لذا این مطالعه باهدف مقایسه تاثیر آموزش چارچوب تصمیم گیری اوتاوا به دو روش کارگاه تعاملی با و بدون بیمار استانداردشده بر تصمیم گیری بالینی پرستاران بخش مراقبت ویژه انجام گردید.مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی با روش پیش آزمونپس آزمون، 58 پرستار بخش مراقبت ویژه بیمارستان شهید کامیاب مشهد به صورت تصادفی به دو گروه کارگاه با بیمار استاندارد و کارگاه بدون بیمار استاندارد تخصیص یافتند. برای هر دو گروه، یک جلسه کارگاه به مدت 6 ساعت با محتوای آموزشی و سناریوهای بالینی مبتنی بر واقعیت یکسان برگزار شد. در هر دو گروه قبل و 45 روز بعد از مداخله پرسشنامه مشارکت در تصمیم گیری بالینی تکمیل گردید. داده ها با استفاده از spss16 و آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی، کای اسکوئر و من ویتنی در سطح معنی داری 0.05 تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: قبل از مداخله میانگین نمره تصمیم گیری بالینی (0.12=p) پرستاران در دو گروه اختلاف آماری معنی داری نداشت. میانگین و انحراف معیار نمرات تصمیم گیری بالینی از مجموع 180 نمره، در گروه کارگاه با بیمار استاندارد از 4/28 ±7/97 به 1/16± 5/152 و در گروه کارگاه بدون بیمار استاندارد از 2/29 ±7/85 به 6/24 ± 3/121 تغییر یافت و ازنظر آماری اختلاف معنی داری وجود داشت (001/0>p). در تفاوت میانگین نمرات پس آزمون با پیش آزمون در گروه کارگاه با بیمار استاندارد (3/22±7/54) نسبت به گروه کارگاه بدون بیمار استاندارد (2/28±5/35) اختلاف آماری معنی داری مشاهده شد (002/0=p).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که برنامه آموزشی مبتنی بر چارچوب تصمیم گیری اوتاوا در هر دو گروه می تواند منجر به ارتقاء مشارکت پرستاران در تصمیم گیری بالینی شود؛ ولی کارگاه با بیمار استانداردشده در توسعه این مهارت بالینی در پرستاران موثرتر خواهد بود. لذا کاربرد این روش آموزشی در برنامه های آموزش مداوم ضمن خدمت به منظور بهبود تصمیم گیری بالینی پرستاران پیشنهاد می شود.