بررسی تاثیر آموزش برنامه‌ریزی عصبی-کلامی بر سلامت روان پرستاران بخش‌های ویژه شهر ارومیه

پیش زمینه و هدف: سلامت پرستاران ازجمله سلامت روان پرستاران به عنوان ارائه دهندگان خدمات مراقبتی از بیماران در کیفیت خدمات آنان بر بیماران تاثیرگذار است. این تحقیق به منظور تعیین تاثیر آموزش برنامه ریزی عصبی-کلامی بر سلامت روان پرستاران انجام یافته است.مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی (طرح پیش آزمون پس آزمون) با گروه کنترل میباشد. نمونه های این مطالعه، 60 نفر از پرستاران بخشهای ویژه است که به روش سرشماری انتخاب و به روش تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. جهت سنجش سلامت روان از پرسشنامه سلامت عمومی 28 سوالی گلدبرگ استفاده شد. گروه مداخله به تعداد هشت جلسه سه ساعتی تحت آموزش برنامه ریزی عصبی کلامی قرار گرفتند. نتایج با استفاده از آزمون تی گروههای مستقل مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که پیش از اجرای مداخله بین میانگین نمرات سلامت روان پرستاران و حیطه های آن تفاوت معنی داری وجود نداشت. بعد از آموزش برنامه ریزی عصبی-کلامی، میانگین نمره کلی سلامت روان، علائم جسمانی سازی، اضطراب، اختلال در عملکرد اجتماعی و افسردگی شدید در پرستاران گروه مداخله به شکل معنیداری نسبت به گروه کنترل بهبود یافته است ( p<0/05).نتیجه گیری: آموزش و یادگیری برنامه ریزی عصبی کلامی بر سلامت روان پرستاران و بر کلیه مولفه های آن، تاثیر مثبت داشت. لذا پیشنهاد میگردد که آموزش ان.آل.پی به عنوان دوره های آموزشی مصوب جهت ارتقای سلامت روان کلیه پرستاران اجرا گردد.