بررسی تاثیر بسته آموزشی خود مراقبتی بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت مراجعه‌کننده به انجمن دیابت ارومیه

پیش زمینه و هدف: دیابت از بیماری های مزمن شایع و یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی در جهان است که همراه عوارض جدی و متعدد بوده و سبب ایجاد مشکلات بهداشتی درمانی و اجتماعی اقتصادی بسیاری برای جوامع بشری شده و در دهه های اخیر نیز گسترش فراوانی یافته است. این مطالعه باهدف تعیین تاثیر بسته آموزش خود مراقبتی بر روی کیفیت زندگی بیماران دیابتی انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مداخله ای و تجربی است که بر روی بیماران مبتلا به دیابت مراجعه کننده به انجمن دیابت ارومیه انجام گردید. تعداد 80 نمونه به صورت تصادفی و با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج انتخاب و سپس با روش تصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها در این مطالعه از پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران دیابتی و پرسشنامه کیفیت زندگی عمومی (sf36) و پرسشنامه جمعیت شناختی در طی قبل و بعد از مداخله در هر دو گروه استفاده گردید. گروه مداخله در طی 8 جلسه تحت آموزش خود مراقبتی (پرده نگار، پمفلت، کتابچه) قرار گرفتند. سنجش مجدد افراد سه ماه بعد از انجام مداخله صورت گرفت و نتایج توسط نرم افزار spss16 و آزمون تی تست و خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین کل کیفیت زندگی اختصاصی افراد در گروه مداخله، قبل از مداخله برابر 7/4±36/3 بود که بعد از انجام مداخله آموزشی به 6/3±48 رسید در گروه کنترل نیز این میزان قبل از مداخله برابر5/8 ±7بود که بعد از انجام مداخله این میزان به 5±46/4 رسید و این تفاوت ازلحاظ آماری معنادار بود (0/02=p). میانگین کیفیت زندگی عمومی این مطالعه که به دو بعد کلی سلامت روان و سلامت جسمانی تقسیم شده بود قبل از انجام مداخله میانگین در بعد روان در گروه مداخله برابر 13±54/3 و در بعد سلامت فیزیکی برابر 14±42/7 بود و بعد از انجام مداخله این میانگین به 14/6±65/7 در بعد روان و 15±58/7 در بعد سلامت جسمانی رسید در گروه کنترل نیز میانگین در بعد روان قبل از مداخله برابر بود و در بعد سلامت جسمانی نیز برابر بود که بعد انجام مداخله این میزان به 14/2±64/7 در بعد روان و به 10/5±55/6 در بعد سلامت جسمانی رسید. این تفاوت ازلحاظ آماری در بعد روان معنادار نبود(0/06= p) ولی در بعد سلامت جسمانی این تفاوت آماری معنادار بود(0/000= p).بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که آموزش خود مراقبتی در افراد مبتلا به دیابت سبب افزایش بهبود کیفیت زندگی اختصاصی می گردد و در کیفیت زندگی عمومی نیز آموزش خود مراقبتی سبب افزایش بهبود کیفیت زندگی در بعد سلامت جسمانی شده ولی بر روی بعد سلامت روان تاثیری ندارد.

EFFECT OF SELF MANAGEMENT EDUCATIVE PACKAGE ON QUALITY OF LIFE AMONG DIABETIC PATIENTS IN URMIA DIABETES CENTERS BETWEEN IN THE YEARS OF 2013

Received: 19 Sep, 2015; Accepted: 21 Nov, 2015AbstractBackground: Diabetes, the most common chronic diseases in the world and one of the most important health problems that cause health problems. It also causes a lot of health and socioeconomical problems in many human societies. Selfcare education to patients, is very effective in controlling diabetes and to improve the quality of life in people with diabetes. This study aimed to determine the impact of training on the quality of life by selfcaring in diabetic patients.Method and Materials: The experimental intervention study was performed on patients with diabetes referring to the Urmia Diabetes Association. 80 samples were randomly selected with regard to the inclusion and exclusion criteria, and then they were randomly assigned to intervention and control groups. To gather the Data, Qol of diabetic patients questionnaire, and general quality of life questionnaire (SF36, and a demographic questionnaire were used before and after the intervention in both groups. The intervention group received 8 sessions of training in selfcare (PowerPoint, pamphlets, booklets. Reevaluation was done after 3 months, and the results of ttest and chisquare test were analyzed by spss16 software.Findings: Average quality of life of in people before interference was 36/3amp;plusmn;7/4 which increased to 48 amp;plusmn; 6/3 after the intervention. This difference was statistically significant (P=0/02). Regarding both the general mental and physical health, the quality of life had been divided to before intervention psychologically 54/3amp;plusmn;13 and physical health 42/7amp;plusmn;14 which was increased to 65/7amp;plusmn;14/6 psychologically, and 58/7amp;plusmn;15 physically after the intervention. This difference was not statistically significant in the mental aspect (P=0/06), but this difference was statistically significant for physical health (P=0/000).Conclusion: This study showed that selfcare education on diabetesspecific quality of life will increase the general quality of life. It has also some effects on physical health, but it has not any effect on mental health.Keywords Diabetes, Selfcare, quality of life, EducationAddress: Nursing and Midwifery School, Urmia University of Medical SciencesTel:(+98) 9149918419Email: mrza20132@yahoo.com