بررسی نقش تعدیل‌کننده خودکارآمدی در رابطه بین استرس شغلی با رفتار شهروندی سازمانی و رضایت شغلی اعضای هیئت‌علمی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه

پیش زمینه و هدف: یکی از مهم ترین منابع دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی نیروی انسانی آن است و عوامل تشکیل دهنده این نیرو، افرادی هستند با نیازهای بی شمار که در صورت رفع نیازهایشان و داشتن انگیزه کافی، استعداد و مهارت خود را در خدمت دانشگاه به کار خواهند گرفت؛ مانند هر سازمانی موفقیت و پیشرفت دانشگاه نیز به نیروی انسانی آن بستگی دارد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل کننده خودکارآمدی در رابطه بین استرس شغلی با رفتار شهروندی سازمانی و رضایت شغلی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ارومیه می باشد. مواد و روش کار: جامعه آماری این پژوهش کلیه اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی استان آذربایجان غربی می باشد که از میان آن ها 149 با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های خود کارآمدی ماسلی و همکاران (2008)، رفتار شهروندی سازمانی هوی و پالو (2004)، رضایت شغلی برایفیلد (1951) و استرس شغلی هاوس و ریزو (1972) استفاده شده است. ضریب پایایی پرسشنامه ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ به ترتیب 0.73، 0.74 ،0.75 و0.76 به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها در این پژوهش از فن های آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف استاندارد و آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی، آزمون t ، f ، آزمون نا پارامتری کولموگروف اسمیرنف و تحلیل واریانس چندگانه استفاده شده است. یافته ها: نتایج و یافته های این تحقیق نشان می دهد که رابطه بین استرس شغلی با خود کارآمدی، رفتار شهروندی سازمانی و رضایت شغلی منفی و معنی دار و رابطه بین خودکارآمدی شغلی با رفتار شهروندی و رضایت شغلی مثبت و معنی دار می باشد. همچنین متغیر خودکارآمدی شغلی در رابطه بین استرس و رفتار شهروندی، رضایت شغلی نقش تعدیل کنندگی دارد. بحث و نتیجه گیری: با استفاده از یافته های پژوهشی نتیجه می گیریم مسئولین محترم دانشگاهی، باید برنامه های مدونی برای ارزیابی های مداوم از وضعیت استرس شغلی، رفتار شهروندی سازمانی و رضایت شغلی و عوامل موثر بر آن در اعضای هیئت علمی دانشگاه ها به عمل آورند.

THE MODERATING ROLE OF SELF- EFFICACY IN RELATIONSHIP BETWEEN OCCUPATIONAL STRESS WITH ORGANIZATIONAL CITIZENSHIP BEHAVIOR AND JOB SATISFACTION AMONG FACULTY MEMBERS OF URMIA UNIVERSITY OF MEDICAL SCIENCES

Received: 13Feb , 201 4 Accepted: 22 Apr , 201 4 Abstract Background Aims : The aim of the present study was to examine the moderating role of self efficacy in relationship between occupational stress with Organizational Citizenship Behavior and Job satisfaction among faculty members of Urmia University of Medical Sciences. Materials Methods : The statistical population of the study includes faculty members of Urmia University of Medical Sciences. The sle of the study consists of 149 selected through random sling. The methodology used in this study is descriptive of correlation type. The date were collected through questionnaire consists of self efficacy ( M allse, 2008), Hoy and Palao Organizational Citizenship Behavior(2004), Brayfield Job satisfaction(1951), Havs Rezoo occupational stress (1972) questionnaire. The coefficient of reliability is in order: ./73, ./74, ./75, ./76. To analyze the dat a , the study uses some techniques such as decretive statistics, average, standard deviation, and some inferential statistics such as coefficient of correlation and T , F test , and analysis of variance. Results: The results of the study indicates that there is significant and negative relationship between occupational stress with self efficacy, Organizational Citizenship Behavior and Job satisfaction . T here is significant relationship between self efficacy with Organizational Citizenship Behavior and Job satisfaction. Meanwhile, self efficacy in relationship between occupational stress, Organizational Citizenship Behavior and Job satisfaction have moderating role. Conclusion: The research shows that the university officials should plan for ongoing evaluation of occupational stress , job satisfaction and organizational factors among faculty members of the university.