عوامل و شرایط حرفه‌ای و خارج حرفه‌ای موثر بر اجتماعی شدن حرفه‌ای دانشجویان کارشناسی پرستاری ایران: یک مطالعه کیفی

چکیدهپیش‌زمینه و هدف: عوامل متنوع و متعددی در اجتماعی شدن حرفه‌ای دانشجویان پرستاری نقش دارند. همگونی و سازگاری مناسب بین انتظارات این عوامل، فرایند اجتماعی شدن را تسهیل می‌نماید. هدف این مقاله، گزارش بخشی از یک مطالعه اصلی است که به معرفی عوامل و شرایط موثر بر اجتماعی شدن حرفه‌ای دانشجویان کارشناسی پرستاری ایران می‌پردازد.مواد و روش کار: 12 دانشجوی کارشناسی پرستاری شاغل به تحصیل در دو دانشکده پرستاری و مامایی بزرگ تهران و دو دانش‌آموخته جدید کارشناسی پرستاری با نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. داده‌های مطالعه از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته گردآوری و با استفاده از نظریه پایه استراس و کوربین (1998) و روش مقایسه‌ای مداوم مورد تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: عوامل و شرایط حرفه‌ای (متشکل از محیط‌های آموزشی، برنامه‌های درسی و عوامل انسانی از قبیل اساتید و مربیان، اعضای تیم مراقبت، بیماران و همتایان) و خارج حرفه‌ای (متشکل از جامعه، رسانه، خانواده، دوستان و پیش داشت‌های فردی) در قالب دوطبقه اصلی با زیر طبقات مربوطه انتزاع گردید و به‌عنوان زمینه و ساختارهای موثر بر پدیده اجتماعی شدن حرفه‌ای دانشجویان کارشناسی پرستاری شناسایی و معرفی شد. تاثیر عوامل و شرایط حرفه‌ای بر نحوه اجتماعی شدن حرفه‌ای دانشجویان عمدتاً مستقیم و آشکار بوده و با درجات مختلف در سراسر دوره آموزشی مشاهده می‌گردید. تاثیرات عوامل و شرایط خارج حرفه‌ای معمولاً غیرمستقیم و پنهان بوده و از قبل از ورود فرد به دوره آموزشی آغاز و با گذر فرد به سال‌های بالا کمرنگ‌تر می‌گردید. بحث و نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه نشان داد که چگونگی اجتماعی شدن دانشجویان کارشناسی در حرفه پرستاری تابع تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم عوامل و شرایط حرفه‌ای و خارج حرفه‌ای می‌باشد. نحوه تعامل دانشجویان با این عوامل و شرایط، کیفیت اجتماعی شدن آن‌ها را در حرفه پرستاری تعیین می‌نماید. کلیدواژه‌ها: عوامل حرفه‌ای، عوامل خارج حرفه‌ای، اجتماعی شدن، دانشجوی پرستاری، تحقیق کیفی