بررسی میزان تاثیر به‌کارگیری مدل مراقبتی اورم بر سطح خودکارآمدی بیماران تحت همودیالیز در بیمارستان‌های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1389

پیش زمینه و هدف: خودکارآمدی، به معنای اعتقاد یک فرد به توانایی خود جهت موفق شدن در یک وضعیت خاص است. برانگیختن توان خودکارآمدی بیماران تحت همودیالیز و برنامه‌ریزی بر اساس آن از اهمیت خاصی برخوردار است. بهره‌گیری از تیوری‌های پرستاری به ویژه تیوری اورم، در ارتقا خودکارآمدی این بیماران می‌تواند موثر باشد. از این رو مطالعه فعلی با هدف تعیین تاثیر به‌کارگیری مدل خود مراقبتی اورم بر سطح خودکارآمدی بیماران تحت همودیالیز انجام شد.مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر، مطالعه‌ای نیمه تجربی از نوع مداخله - کنترل (case-control) می‌باشد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه: (مشخصات جمعیت شناختی، نیازسنجی آموزشی بر اساس مدل اورم و تعیین سطح خودکارآمدی) می‌باشد. 60 بیمار به روش مبتنی بر هدف انتخاب و بر اساس همانندسازی در قالب دو گروه مداخله و کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند (هر گروه شامل 30 بیمار). بعد از انجام پیش‌آزمون، برنامه خودمراقبتی طراحی شده در طی سه مرحله برای گروه مداخله اجرا شد. سپس پس‌آزمون انجام شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات توسط نرم‌افزار spss16 و با استفاده از آزمون‌های آماری t مستقل، کای اسکویر و من‌ویتنی انجام شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که اختلاف میانگین نمرات نیازسنجی آموزشی در زمینه خودمراقبتی )77/0p=) و خودکارآمدی (95/0p=) در مرحله پیش‌آزمون، معنی‌دار نمی‌باشد. اما در مرحله پس‌آزمون در بعد نیازسنجی آموزشی در زمینه خودمراقبتی تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده شد (04/0p=). از نظر سطح خودکارآمدی در مرحله پس‌آزمون تفاوت بین دو گروه مشاهده شد. اما این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نشد (418/0p=).بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به وابسته بودن بیماران تحت همودیالیز در دریافت خدمات مراقبتی، شناخت نیازهای خود مراقبتی بیماران بر اساس تیوری‌های پرستاری و برنامه‌ریزی مراقبتی به سازگاری بیمار و افزایش فعالیت‌های خود مراقبتی کمک خواهد کرد.