بررسی میزان تداوم و عوامل موثر در قطع روش‌های پیشگیری از بارداری در شهر سمنان

پیش زمینه و هدف: امروزه ارایه خدمات تنظیم خانواده رو به افزایش است. با این وجود، سالانه 8 تا 30 میلیون حاملگی ناخواسته به دلیل عدم استفاده مستمر از روش‌های پیشگیری از بارداری رخ می‌دهد. مطالعه فوق با هدف بررسی میزان تداوم و عوامل تاثیر گذار در قطع روش‌ها، انجام شد. مواد و روش کار: مطالعه حاضر توصیفی – مقطعی می‌باشد. جامعه مورد پژوهش زنان 15 تا 49 سال بودند که روش‌های پیشگیری خود را قطع نموده بودند. 486 نفر، به صورت نمونه گیری تصادفی وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه محقق ساخته بود که جهت تعیین اعتبار علمی از روش اعتبار محتوی و برای تعیین پایایی از آزمون کرون باخ (91درصد) استفاده شد. اطلاعات با نرم افزار spss و با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس، مجذور کای دو و کاپلان مایر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که بیشترین روش پیشگیری از بارداری، کاندوم (7/41درصد) و کم‌ترین آی. یو. دی (4/3درصد) بود. میانگین تداوم استفاده در مورد آی. یو. دی (4 3/12)، قرص (8 4/22)، کاندوم (9 7/18)و آمپول (10 6/14) ماه بود. بیشترین علل قطع روش در مورد قرص (تمایل به تغییر روش 30درصد)، کاندوم (مخالفت همسر و نگرانی درباره موثر نبودن روش 22درصد)، آی. یو. دی (خون‌ریزی و لکه بینی 48درصد) و آمپول (تغییر روش 28درصد) بود. بحث و نتیجه گیری: در راستای افزایش استفاده مستمر روش‌ها علاوه بر آموزش‌های منسجم، مشاوره انگیزشی، با مشارکت زوجین خصوصاً در زمان شروع روش و شش ماهه اول توسط ارایه دهندگان پیشنهاد می‌شود.