بررسی عملکرد ارتباطی پرستاران با بیماران بستری در بخش‌های ویژه بیمارستان آموزشی و غیر آموزشی شهر ارومیه

پیش زمینه و هدف: بهره‌مندی از عملکرد ارتباطی مناسب جهت ارایه مراقبت‌های ایمن، موثر و با کیفیت ضروری است. جهت جمع‌آوری اطلاعات، تشخیص، درمان و آموزش بیمار برقراری ارتباط مناسب ضروری است. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت عملکرد ارتباطی پرستاران با بیماران بستری در بخش‌های ویژه بیمارستان آموزشی و غیرآموزشی شهر ارومیه انجام شد.مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، با شرکت 167 پرستار شاغل در بخش‌های ویژه شهر ارومیه که به صورت سرشماری انتخاب شده بودند، انجام شد. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه عملکرد ارتباطی پرستار با بیمار که از نظر شاخص‌های کمی و کیفی اعتبار محتوایی تایید شده بود، جمع‌آوری گردید و سپس با استفاده از آزمون‌های آمار توصیفی و استنباطی تی تست و آزمون همبستگی اسپیرمن، تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین کلی عملکرد ارتباطی پرستاران شاغل در بخش‌های ویژه 64/91 از 105 نمره بود، به عبارت دیگر پرستاران شاغل در بخش‌های ویژه شهر ارومیه عملکرد ارتباطی خود با بیماران را در سطح خوب ارزیابی کرده بودند. یافته‌های مطالعه نشان داد که پرستاران شاغل در بیمارستان‌های غیرآموزشی با بیماران ارتباط کلامی بهتری داشتند، این در حالی است که پرستاران شاغل در بیمارستان‌های آموزشی نسبت به پرستاران بیمارستان‌های غیرآموزشی ارتباط غیرکلامی بیشتری با بیماران برقرار می‌کردند، که این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار بود (012/0 p =).بحث و نتیجه گیری: ارتباط مناسب پرستاران با بیماران بستری در بخش‌های ویژه، باعث کاهش اضطراب و نگرانی بیماران شده و منجر به ارتقا روند درمانی آن‌ها می‌شود. با وجود اینکه در این مطالعه اکثریت پرستاران عملکرد خود را در ارتباط با بیماران بستری در بخش‌های ویژه خوب ارزیابی کرده بودند، اما آموزش پرستاران در مورد مهارت ارتباطی با بیماران یک ضرورت اساسی است.