تاثیر برنامه مراقبتی بر اساس الگوی سازگاری روی بر میزان سازگاری روان‌شناختی بیماران دیابتی نوع 2

پیش زمینه و هدف: به‌کارگیری الگوی سازگاری روی برای بیماران دیابتی، نیازمند بررسی دقیق و برنامه مراقبتی، طبق اصول این الگوست، اما مطالعه‌ای این چنین در پرستاری در کشور ما انجام نشده؛ لذا، هدف این مطالعه تعیین تاثیر برنامه مراقبتی بر اساس این الگو بر میزان سازگاری روان‌شناختی بیماران دیابتی نوع دو بود.مواد و روش کار: مطالعه به صورت نیمه تجربی؛ در دو گروه و در دو مرحله زمانی قبل و بعد، در بنیاد دیابت پارسیان مشهد انجام گرفت. 60 بیمار، به روش غیر تصادفی و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه اختصاص داده شدند. جمع آوری اطلاعات بوسیله، فرم بررسی و شناخت روی و پرسشنامه استراتژی‌های سازگاری بود. آزمایش هموگلوبین گلیکولیزه قبل و بعد از مداخله در دو گروه انجام شد. برنامه مراقبتی طبق نتایج حاصله از ابزارها طراحی و در گروه آزمون 5/2 ماه اجرا و 5/1 ماه پیگیری شد. نتایج حاصله بوسیله نرم افزار spss17 و با استفاده از آزمون‌های تی، خی - دو و ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: آزمون خی- دو نشان داد که دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک با یکدیگر همسان هستند (p > 0.05). آزمون تی زوجی، کاهش معنی‌دار هموگلوبین گلیکولیزه ((p < 0.05 و آزمون ویلکاکسون کاهش معنی‌دار تعداد رفتارهای ناسازگار را در گروه آزمون بعد از مداخله در بعد درک از خود و استقلال و وابستگی نشان دادند ((p < 0.05. در بعد ایفای نقش تغییر معنی‌داری مشاهده نشد ((p > 0.05. بحث و نتیجه‌گیری: استفاده از برنامه طراحی شده در قالب الگوی سازگاری روی جهت افزایش سازگاری روان‌شناختی بیماران دیابتی نوع دو در ارایه مراقبت پرستاری پیشنهاد می‌شود.