بررسی ارتباط شاخص شوک و نمره بازنگری شده تروما با میزان مرگ و میر بیماران ترومایی در 24 ساعت اول بستری در بیمارستان خاتم‌الانبیا ایرانشهر

پیش زمینه و هدف: تروما از مهم‌ترین مشکلات سلامتی در دنیا و از علل منجر به مرگ و ناتوانی به خصوص در چهار دهه‌ی اول زندگی در مصدومین است. در ایران نیز مرگ و میر ناشی از تصادفات از وضعیت بحرانی برخوردار است و آمار موارد فوت ناشی از تصادفات هر ساله بین 10-15 درصد در حال رشد است. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط شاخص شوک و نمره بازنگری شده تروما با میزان مرگ و میر بیماران ترومایی در 24 ساعت اول بستری در بیمارستان می‌باشد. مواد و روش‌ها: طرح مقطعی آینده نگر برای بررسی ارتباط شاخص شوک و نمره بازنگری شده تروما با میزان مرگ و میر بیماران ترومایی در 24 ساعت اول بستری بر روی 240 نفر بیمار ترومایی مراجعه کننده به بیمارستان خاتم‌الانبیا ایرانشهر استفاده شد. تجزیه تحلیل داده‌ها با نرم افزار spss15 و با کمک آزمون رگرسیون لوجستیک و خی دو و آمار توصیفی انجام شد. یافته‌ها: 6/86 درصد بیماران به دلیل تصادف و سقوط مراجعه کردند که از بین آن‌ها 3/38 درصد دچار تروماهای متعدد بودند. در 24 ساعت اول بستری 1/2درصد بیماران ترومایی فوت کردند. حداقل شاخص شوک 31/0 و حداکثر 59/1 با میانگین 71/0 بود.همچنین حداقل نمره بازنگری شده تروما 7 و حداکثر 12 با میانگین 66/11 بود. ارتباط معنی‌داری بین اولین شاخص شوک و نمره بازنگری شده تروما با میزان مرگ و میر بیماران ترومایی در 24 ساعت اول بستری در بیمارستان دیده شد (000/0p=). بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که شاخص شوک و نمره بازنگری شده تروما قادر به پیشگویی مرگ و میر بیماران ترومایی هستند. جهت جلوگیری از هرگونه خطا بهتر است همراه با سایر ابزار تریاژ استفاده شوند.