فراوانی خطاهای دارویی و وضعیت گزارش دهی آن بر اساس خود اظهاری پرستاران در بیمارستان‌های شهرستان خوی

پیش زمینه و هدف: خطاهای دارویی از چالش‌های مهم تهدیدکننده نظام سلامت در تمام کشورها و یکی از عوامل تهدید کننده ایمنی بیماران است. به همین علت از نرخ خطاهای دارویی به عنوان شاخصی برای تعیین میزان ایمنی بیماران استفاده می‌شود. این پژوهش با هدف تعیین فراوانی وقوع خطاهای دارویی و چگونگی گزارش دهی آن از دیدگاه پرستاران در بیمارستان‌های شهرستان خوی در سال1390 صورت گرفت.مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی بود که جامعه پژوهش آن را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان‌های شهر خوی با حجم 350 نفر تشکیل می‌دادند. دیدگاه پرستاران در مورد فراوانی وقوع خطاهای دارویی و وضعیت گزارش دهی آن از طریق یک پرسشنامه بررسی شد. سپس داده‌های جمع آوری شده با نسخه 16 نرم افزارspss و آمار توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردید.یافته‌ها: میانگین میزان خطاهای دارویی در این مطالعه 9/28 درصد و میانگین میزان گزارش دهی آن 4/14 درصد بوده است. بیشترین میزان خطاهای دارویی مربوط به دادن داروی خوراکی که با هم تداخل دارند (7/57%)، تزریق سریع دارویی که باید آهسته تزریق شود (34/46%)، و دادن داروی ضد درد بدون تجویز پزشک (39/44%) بود. آنالیز داده‌ها نشان داد بین فراوانی خطاهای دارویی و سن پرستاران ارتباط معنی دار وجود دارد و در گروه سنی30-20 سال میزان خطاهای دارویی بیشتر است (035/0= p ). بین ساعات کاری (023/0= p) و شرکت در دوره‌های بازآموزی (033/0=p ) با خطاهای دارویی ارتباط معنی دار مشاهده شد. ارتباط معنی دار قابل توجهی نیز بین فراوانی خطاهای دارویی و میزان گزارش دهی آن مشخص شد (0001/0=p (بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر، با کاهش ساعات کاری پرستاران و برگزاری دوره‌های بازآموزی می‌توان میزان خطاهای دارویی را کاهش داد. در این مطالعه میزان گزارش دهی اشتباهات دارویی پرستاران بسیار کم بوده است. ایجاد سیستم کارآمد ثبت و گزارش دهی صحیح خطاها همراه با به حداقل رساندن موانع گزارش دهی ممکن است خطاهای دارویی را کاهش دهد.