ارتباط بین سلامت روانی و استفاده از شیوه های سازگاری در والدین کودکان مبتلا به تالاسمی و هموفیلی

پیش زمینه و هدف: تالاسمی و هموفیلی از بیماری های مزمن و ارثی دوران کودکی به شمار می رود که می تواند باعث آسیب جسمی، روانی و اجتماعی در خانواده و کودک شود. خانواده ها برای مقابله با این مشکل از شیوه های سازگاری مختلفی استفاده می کنند ولی بنظر می رسد که در این میان سلامت روانی والدین نادیده گرفته می شود و فقط روی درمان بیماری کودک تاکید می شود. لذا در این مطالعه به بررسی ارتباط بین سلامت روان و استفاده از شیوه های سازگاری در والدین کودکان مبتلا به تالاسمی و هموفیلی پرداخته شده است.مواد و روش کار: مطالعه انجام شده از نوع توصیفی تحلیلی می باشد که والدین 68 کودک مبتلا به تالاسمی و هموفیلی مراجعه کننده به بیمارستان شهید مدنی خوی از طریق سرشماری انتخاب گردیدند. ابزار گردآوری داده ها شامل سه قسمت: مشخصات دموگرافیک والد و کودک، پرسشنامه سلامت عمومی (ghq) و پرسشنامه شیوه های سازگاری می باشد. برای تعیین روایی ابزار از اعتبار محتوی و پایایی از آزمون آلفا کرونباخ (آلفای کرونباخ برای پرسشنامه سلامت عمومی برابر 86/0 و پرسشنامه سازگاری برابر 79/0) استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که سلامت روانی والدین و استفاده از شیوه های سازگاری در حد متوسط می باشد و میانگین نمره کسب شده در سلامت روانی (15/4±91/32) و در شیوه های سازگاری (5/13±85/51) می باشد. بیشترین شیوه های سازگاری مورد استفاده « جهت مشکلاتم به خدا توکل می کنم» (9/80%) و برای فائق آمدن بر مشکلاتم تلاش می کنم (9/80%) می باشد. همچنین آزمون اسپیرمن رو نشان داد که بین سلامت روانی و استفاده از شیوه های سازگاری ارتباط مثبت و معنی دار آماری وجود دارد (001/0, p< 95/0r=). بحث ونتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش و با در نظر گرفتن این نکته که نیازهای روانی و اجتماعی والدین کودکان مبتلا به بیماری مزمن بیشتر از کودکان عادی است بنابراین لازم است برنامه هایی به منظور ارتقاء سطح بهداشت روان والدین و بیماران به همراه آموزش استفاده از شیوه های سازگاری از طرف مسئولین در نظر گرفته شود.