فرهنگ انتظار کشیدن در بخش اورژانس: یک مطالعه اتنوگرافی متمرکز

پیش‌زمینه و هدف: درک عمیق رفتارهای بیماران، خانواده آن‌ها و متصدیان ارائه‌دهنده خدمات مراقبت سلامت در بخش اورژانس می‌تواند به‌صورت بالقوه در تسهیل انتظار کشیدن، برطرف نمودن بسیاری از انتظارات معقول، افزایش رضایتمندی، و بهبود پیامدهای بیماران کمک‌کننده باشد. مطالعه حاضر با هدف تبیین و توصیف فرهنگ انتظار کشیدن در بخش اورژانس انجام گردید.مواد و روش کار: مطالعه اتنوگرافی متمرکز حاضر بر اساس 12 گام روش اسپردلی (1980) در بخش اورژانس مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) تبریز انجام گردید. مشارکت‌کنندگان شامل بیماران، همراهان، اعضای تیم درمان و سایر افراد دخیل در ارائه خدمات مراقبت سلامت بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها تلفیقی از سه روش مشاهده مشارکتی، مصاحبه و بررسی اسناد موجود بود که تا نیل به اشباع داده‌ها ادامه یافت.یافته‌ها: درمجموع شش الگوی فرهنگی پدیدار گردید که عبارت‌اند از: (1) بیماران و همراهان آن‌ها در سایه کم‌اطلاعی، زمان را با بلاتکلیفی سپری می‌کنند، (2) همراهان اضافی خود را مکلف به تداوم حضور کنار تخت بیمار می‌دانند، (3) تداوم حضور همراهان اضافی، تسهیل گرِ گاه بازدارنده اقدامات بخش است، (4) نقصان همدلی بر دریافت و ارائه خدمات اورژانس سایه افکنده است، (5) کنش‌های مراقبتی درمانی عمدتاً تک‌بعدی می‌باشند و (6) تیم درمان برای جبران نقصان‌ها و تاخیرهای کاری به خودسازمان‌دهی پویای امور می‌پردازند.نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه می‌تواند مقدمات برنامه‌ریزی در راستای نزدیک نمودن میزان تطابق ابعاد مختلف کیفیت مراقبت‌های بخش اورژانس بالاخص ازنظر فنی و بین فردی با نیازها، توقعات و ترجیحات بیماران و همراهان آن‌ها را فراهم نماید. 

the culture of waiting in emergency department: a focused ethnographic study

background & aim: gaining an in-depth understanding of the cultural beliefs and behaviors of patients, their relatives, and healthcare professionals (hcps) in the emergency department (ed) can have a significant impact on patients’ and their relatives’ ed experiences, expectations, satisfaction, and outcomes. this study aims to explain and describe what it is like to wait in an iranian ed by focusing on its ongoing cultural features.materials & methods: based on spradley’s (1980) developmental research sequence, a focused ethnographic approach was conducted at the ed of imam reza university hospital in tabriz, iran. purposive sampling was used to identify eligible participants from patients, their relatives, and the healthcare professionals in this ed. data collection involved participant observation, ethnographic interviews, and examination of related documents and artifacts, which continued until data saturation was achieved.results: the study identified six cultural patterns as follows: (1) patients and their relatives experience uncertainty due to a lack of information; (2) relatives feel obliged to insist on their presence; (3) the presence of relatives is perceived as having both constructive and destructive aspects; (4) a lack of empathy undermines reciprocity in the healthcare system; (5) healthcare approaches are mostly one-dimensional; and (6) self-organized hcps dynamically address the disorganization in the ed.conclusion: the findings of this study can provide a foundation for designing effective strategies to promote technical and interpersonal dimensions of quality in ed care. these strategies should be closely aligned with patients’ and their relatives’ needs, expectations, and preferences.