پیش‌بینی امید به زندگی زنان دارای فرزند فلج مغزی بر اساس فشار مراقبتی، احساس تنهایی و سازگاری اجتماعی

پیش‌زمینه و هدف: داشتن امید از مهمترین مولفه‌ها برای مادران دارای فرزند معلول می‌باشد. هدف پژوهش حاضر، پیش‌بینی امید به زندگی بر اساس فشار مراقبتی، احساس تنهایی و سازگاری اجتماعی در مادران دارای فرزند فلج مغزی شهر خرم‌آباد بود.مواد و روش کار: طرح پژوهش توصیفی از نوع مقطعی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران دارای فرزند فلج مغزی است که فرزند آن‌ها در سال 1398 دارای پرونده در مراکز بهزیستی شهرستان خرم‌آباد بود. در پژوهش حاضر، 50 مادر دارای کودک فلج مغزی به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های امید به زندگی اشنایدر، فشار مراقبتی نواک و گست، احساس تنهایی راسل و سازگاری اجتماعی بل بود. داده‌ها با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 19 تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج روش‌های آماری، همبستگی‌های منفی معناداری بین فشار مراقبتی و احساس تنهایی با امید به زندگی و همبستگی مثبت معنادار بین سازگاری اجتماعی و امید به زندگی در زنان دارای فرزند فلج مغزی نشان داد (0.001p≤). نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که 54 درصد از واریانس امید به زندگی از طریق متغیرهای پژوهش قابل تبیین است.بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌دست آمده می‌توان گفت، در زنان دارای فرزند فلج مغزی، هرچه فشار مراقبتی و احساس تنهایی کمتر باشد، سازگاری اجتماعی و امید به زندگی در آن‌ها بالاتر است. بنابراین متولیانی مانند سازمان بهزیستی کشور باید راه‌کارهایی جهت افزایش امید به زندگی در این زنان بکار ببرند.

prediction of life expectancy of women with children with cerebral palsy based on care burden, loneliness, and social adjustment

background & aims: hope is one of the most critical components for mothers with disabled children. the present study aimed to predict life expectancy based on care burden, loneliness, and social adjustment in mothers who have children with cerebral palsy in khorram abad city.materials and methods: this descriptive research was cross-sectional and correlational design. the study population includes all mothers with children with cerebral palsy who had a medical record in the welfare centers of khorram abad city in 2019. in this study, 50 mothers were selected using convenience sampling methods. the data were analyzed by pearson’s correlation and multiple regression analysis using spss version 19 software.results: the results showed significant negative correlations between care burden and loneliness with life expectancy and a significant positive correlation between social adjustment and life expectancy in women who have children with cerebral palsy (p ≤0.001). the results of multiple regression showed that research variables can explain 54% of life expectancy variance.conclusion: it can be said that in the women with children with cerebral palsy, the lower the pressure of caring and the feeling of loneliness, the higher their social adaptation and life expectancy. thus, welfare organizations should use strategies to increase the life expectancy of these women.