تاثیر آموزش مجازی بر ابعاد کیفیت زندگی بیماران دارای استومی

پیش‌زمینه و هدف: زندگی با استومی موقت یا دائمی کیفیت زندگی افراد دارای استومی را تحت تاثیر قرار داده و مستلزم آموزش بیماران جهت مراقبت از خودشان می‌باشد. آموزش یکی از راههای افزایش کیفیت زندگی افراد می‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مجازی بر ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران دارای استومی روده‌ای در بیماران مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های استان کرمانشاه در سال 1400-1399 انجام گردید.مواد و روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با روش قبل و بعد، بر روی 61 بیمار دارای استومی روده‌ای انجام شد که به روش نمونه‌گیری آسان از اردیبهشت تا تیرماه سال 1400 انتخاب شدند. مشارکت‌کنندگان ابتدا به کیفیت زندگی ویر و شربورن پاسخ دادند، سپس برنامه خود مراقبتی تدوین شده آموزش داده شد تا بر اساس آن خودمراقبتی را در منزل به کار گیرند. دو ماه بعد از اتمام مداخله، مجدداً پرسشنامه بین بیماران توزیع و تکمیل شدند. جهت تحلیل داده‌ها از آزمون‌های تی زوجی، ویلکاکسون و نرم‌افزار آماری spss نسخه 20 استفاده شد.یافته‌ها: میانگین نمره کیفیت زندگی بیماران قبل از مداخله 53/16 ± 05/34 بود که بعد از مداخله به 59/21 ± 63/49 رسید. بر اساس آزمون آماری تی زوجی این تفاوت معنی‌دار بود (001/0>p). بین میانگین تمام ابعاد کیفیت زندگی بیماران به‌جز سلامت عمومی قبل و بعد از مداخله تفاوت آماری معنی‌داری وجود داشت (050/0>p).بحث و نتیجه‌گیری: آموزش و مشاوره از راه دور می‌تواند موجب ارتقاء کیفیت زندگی در بیماران استومی گردد. بنابراین با توجه به شیوع بالای سرطان کولورکتال و پیامدهای ناگوار ناشی از عدم کنترل آن نظیر: عوارض جسمی و روحی- روانی، افت کیفیت زندگی، افزایش تعداد دفعات بستری شدن در بیمارستان و تحمیل هزینه‌های سنگین به بیمار، خانواده و جامعه و با توجه به شیوع بیماری‌های عفونی نظیر کووید 19 در جامعه، می‌توان از طریق آموزش مجازی خودمراقبتی از طریق تلفن همراه جهت رفع این معضل به نحو احسن بهره برداری نمود..

the effect of virtual education on the quality of life dimensions of patients with ostomy

background & aims: living with a temporary or permanent ostomy affects the quality of a patient’s life and requires patients’ education to care for themselves. education is one of the ways to increase individuals’ quality of life. the present study was conducted to determine the effectiveness of virtual education on different dimensions of quality of life in the patients with intestinal ostomy referred to the hospitals of kermanshah province, iran in 2020-2021.materials & methods: this quasi-experimental study with before and after design was conducted on 61 patients with intestinal ostomies selected by simple sampling from may to july 2021. participants first responded to weir and sherborn’s quality of life, then were trained in a self-care plan to practice self-care at home. two months after the intervention, questionnaires were distributed and completed again among the patients. the paired t-test, wilcoxon, and spss statistical software v.20 were used for data analysis.results: the mean score of patients’ quality of life before the intervention was 34.05 ± 16.53, reaching 49.63 ± 21.59 after the intervention. based on paired t-test, this difference was significant (p<0.001). there was a statistically significant difference between the mean of all aspects of the patient’s quality of life except general health before and after the intervention (p<0.005).conclusion: distance education and counseling can improve the quality of life in ostomy patients. therefore, considering the high prevalence of colorectal cancer and the unfortunate consequences of its poor control, such as physical and mental-psychological complications, loss of quality of life, and increased number of hospitalizations, being in the hospital and imposing high costs on the patient, family, and society, and considering the prevalence of infectious diseases such as covid-19 in the society, it is possible to use virtual self-care training through smartphones to solve this problem.