اثربخشی طرح واره درمانی گروهی بر سلامت اجتماعی و سرسختی روان‌شناختی پرستاران بیمارستان افضلی‌پور کرمان

پیش‌زمینه و هدف: افزایش راهبردهای روانشناسی مثبت نظیر مثبت‌نگری، سلامت اجتماعی، سرسختی و انعطاف‌پذیری در پرستاران می‌تواند به سلامت آنان و جامعه کمک کند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر سلامت اجتماعی و سرسختی روان‌شناختی پرستاران شاغل در بیمارستان افضلی پور کرمان بود. مواد و روش‌کار: پژوهش حاضر نیمه‌تجربی از نوع پیش‌آزمون_پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان افضلی پور کرمان در سال 1400 تشکیل دادند. جامعه مورد مطالعه این پژوهش شامل 30 نفر از جامعه مذکور بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب گردیدند و به کمک شیوه تصادفی ساده، در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) گماشته شدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه طرحواره درمانی قرار گرفتند، اما در مورد گروه کنترل اقدامی انجام نشد. پرسشنامه‌های سلامت اجتماعی کییز (1988) و سرسختی روان‌شناختی کوباسا (1979) در مورد آن‌ها اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمون‌های توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و تحلیل کوواریانس و با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 24 انجام شد. میزان p کمتر از 0.05 معنی‌داری در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در مرحله پس‌آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری مشاهده شد (0.01>p)، در متغیر سلامت اجتماعی، میانگین گروه آزمایش در پس‌آزمون (59.52) تفاوت معناداری را با میانگین گروه کنترل (48.71) و در متغیر سرسختی روان‌شناختی میانگین گروه آزمایش در پس‌آزمون (49.13) تفاوت معناداری را با میانگین گروه کنترل (40.27) نشان داد که حاکی از اثرگذاری طرحواره درمانی گروهی بر سلامت اجتماعی و سرسختی روان‌شناختی می‌باشد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از اهمیت طرحواره درمانی گروهی بر سلامت اجتماعی و سرسختی روان‌شناختی پرستاران بود. بنابراین پیشنهاد می‌شود مشاوران و درمانگران برای کاهش مشکلات روان‌شناختی پرستاران از طرحواره‌درمانی گروهی استفاده کنند. 

the effectiveness of group therapy schema on social health and psychological toughness of nurses at afzalipur hospital of kerman, iran

background & aim: increasing positive psychological strategies such as positivity, social health, tenacity, and flexibility in nurses can help their health and society. the purpose of the present study was to determine the effectiveness of group schema therapy on social health and psychosocial resilience of nurses working in afzalipur hospital, kerman.materials & methods: the current research was a semi-experimental pre-test-post-test study with a control group. the statistical population consisted of all nurses working in afzalipur hospital in kerman in 1400. the study population of this research included 30 people from the mentioned society who were selected using the convenience sampling method and were assigned into two experimental (15 people) and control (15 people) groups using simple random method. the experimental group underwent ten sessions of schema therapy, but no action was taken on the control group. keyes’ (1988) social health questionnaires and kubasa’s (1979) psychological toughness questionnaires were used to collect data. data analysis was done with descriptive tests (mean and standard deviation) and covariance analysis using spss version 24 software. a p-value less than 0.05 was considered significant.results: in the post-test stage, there was a significant difference between the experimental and control groups (p<0.01). there was a significant difference between mean social health score in the experimental group (52.59) and control group (48.71) in the post-test. there was also a significant difference in the psychological toughness variable between mean scores of experimental (49.13) and control (40.27) groups in the post-test, which indicates the effectiveness of group schema therapy on social health and psychological toughness.conclusion: the results indicated the importance of group schema therapy on nurses’ social health and psychological toughness. therefore, it is suggested that counselors and therapists use group schema therapy to reduce the psychological problems of nurses.