تاثیر آموزش چندرسانه‌ای با رویکرد خانواده محور مبتنی بر پیگیری تلفنی (تله نرسینگ) بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد

پیش‌زمینه و هدف: عوامل مختلفی می‌تواند کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد را تحت تاثیر قرار دهد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش چندرسانه‌ای با رویکرد خانواده محور مبتنی بر پیگیری تلفنی (تله نرسینگ) بر کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد بود.مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی، 60 بیمار مبتلا به انفارکتوس میوکارد به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. در گروه مداخله کارگاه آموزشی از طریق نرم‌افزار چندرسانه‌ای برای بیماران و عضو فعال خانواده برگزار شد. همچنین مداخله تلفنی به مدت 1 ماه توسط پژوهشگر صورت گرفت. در گروه کنترل مداخله‌ای صورت نگرفت. کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران قبل و 1 ماه بعد از مداخله با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی مینه سوتا و خودکارآمدی شرر اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss 21 در سطح معنی‌داری کمتر از 0.05 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین امتیاز کیفیت زندگی و خودکارآمدی بین دو گروه کنترل و مداخله قبل از مداخله به ترتیب (0.31 ± 2.94) و (0.43 ± 2.91) و (0.24 ± 2.92) و (0.41 ± 2.93) بود که با یکدیگر تفاوت آماری معنی‌داری نداشتند (p=1). اما بعد از اجرای مداخله این تفاوت معنادار شد به‌گونه‌ای که در گروه مداخله کیفیت زندگی و خودکارآمدی افزایش یافته بود . (p≤0.001)بحث و نتیجه‌گیری: آموزش و پیگیری تلفنی در ارتقاء کیفیت زندگی و خودکارآمدی بیماران انفارکتوس میوکارد موثر بود. توصیه می‌شود مداخلات آموزشی با رویکرد خانواده محور توسط پرستاران در بیماران انفارکتوس میوکارد انجام شود.

THE EFFECT OF MULTIMEDIA EDUCATION ON THE FAMILY- CENTERED APPROACH OF TELEPHONING (TELE NURSING) ON QUALITY OF LIFE AND SELF-EFFICACY OF PATIENTS WITH MYOCARDIAL INFARCTION

Background Aims: Various factors can affect the quality of life and the selfefficacy of patients with myocardial infarction. The effect of multimedia education with familycentered approach based on telephone followup (telenursing) on quality of life and selfefficacy of patients with myocardial infarction was investigated.Materials and Methods: In this clinical trial, 60 patients with myocardial infarction were selected by convenience sampling and the intervention group was randomly divided into two groups of intervention and control, and a 10group intervention workshop was organized through multimedia software for patients and active family members. Also, the intervention was conducted by the researcher for 1 month (once a week). The control group did not receive any intervention. Patients #39; quality of life and selfefficacy was measured before and one month after the intervention using the Minnesota (MLHFQ) quality of life and the Sherer General Selfefficacy Questionnaire. Data were analyzed by SPSS 21 software at the significant level of 0.05.Results: Mean scores of quality of life and selfefficacy between the two groups of control and preintervention (2.94 ± 0.31), (2.91 ± 0.43), (2.92 ±0.24) and (2.93 2 0.41) respectively was which were not statistically significant (p = 1). However, after the intervention, this difference became significant so that in the intervention group, quality of life and selfefficacy increased (P≤0 / 001).Conclusions: Training and telephone followup were effective in improving the quality of life and selfefficacy of patients with myocardial infarction.It is recommended that educational interventions with a familycentered approach by nurses in patients with myocardial infarction To be.