تاثیر مشارکت خانواده بر وضعیت شناختی و شدت دلیریوم بیماران بستری در icu: یک مطالعه مداخله‌ای تجربی

پیش‌زمینه و هدف: وضعیت شناختی طبیعی فرد با افزایش سن دچار اختلال شده و در بیماران بستری در icu این اختلال باعث بروز عوارض شدید ازجمله دلیریوم می شود. مشارکت فعال خانواده می تواند از عوامل تاثیرگذار بر وضعیت شناختی بیماران بستری در بخش‌های ویژه باشد. مطالعه حاضر باهدف تعیین تاثیر مشارکت خانواده بر وضعیت شناختی بیماران بستری در icu بیمارستان‌های شهر خوی انجام یافته است.مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش مداخله تجربی به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی به روش بلوک‌های زمانی دوهفته‌ای در مورد 60 نفر از بیماران بستری در icu بیمارستان‌های خوی انجام یافت. در گروه مداخله تاثیر مشارکت خانواده به مدت سه روز با ملاقات برنامه‌ریزی‌شده در دو نوبت صبح و عصر بر وضعیت شناختی بیماران بستری در icu ارزیابی شد. برای گروه کنترل مراقبت معمول بخش اجرا شد. جهت بررسی سطح بی‌قراریخواب‌آلودگی از مقیاس,rass وجهت تعیین وضعیت شناختی از مقیاس mmse استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 17 مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که دو گروه کاملاً همسان بودند، و اختلاف آماری معناداری بین دو گروه ازنظر سن، جنس و تحصیلات مشاهده نشد. اثر متقابل زمان و مداخله بر روی میانگین نمرات بی‌قراری - خواب‌آلودگی در طول زمان معنی‌دار بود (0.05 >(p و نمره کل معیار mmse در گروه مداخله (23.40) نسبت به گروه کنترل (22.30) افزایش داشت که ازنظر آماری معنادار نبود (0.05 <(p.نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های مطالعه با افزایش تعداد روزهای ملاقات، وضعیت شناختی بیمار نسبت به قبل از مداخله بهبود یافت. بنابراین مشارکت خانواده می‌تواند به‌عنوان یک روش غیر دارویی موثر و کم‌هزینه جهت پیشگیری از اختلال وضعیت شناختی و شدت دلیریوم در بیماران بستری در icu مدنظر قرار گیرد.

THE EFFECT OF FAMILY INVOLVEMENT ON COGNITIVE STATUS AND SEVERITY OF DELIRIUM IN ICU PATIENTS: AN INTERVENTIONAL STUDY

Background Aims: The normal cognitive status of a person is impaired with age and in patients admitted to the ICU, this disorder causes severe complications such as delirium. Active participation of the family can be one of the factors affecting the cognitive status of patients admitted to ICU. The aim of this study was to determine the effect of family involvement on the cognitive status of patients admitted to the ICU of Khoy hospitals.Materials Methods: This study was performed as an experimental intervention by random sampling using a twoweek time block method on 60 patients admitted to the ICU of Khoy hospitals. In the intervention group, the effect of family participation for three days with a scheduled appointment in the morning and the evening on the cognitive status of patients admitted to the ICU was assessed. In the control group, the normal ward care was performed. The RASS scale was used to assess the level of agitationsedation and the MMSE scale was used to determine the cognitive status. Data was analyzed using SPSS software version 17.Results: The results showed that the two groups were completely identical, and there was no statistically significant difference between the two groups in terms of age, sex, and education. The interaction effect of time and intervention on the mean scores of restlessness drowsiness over time was significant (p <0.05) and the total score of MMSE criterion increased in the intervention group (23.40) compared to the control group (22.30) which was not statistically significant (p <0.05)Conclusion: According to the findings of the study, by increasing the number of visit days, the patients #39; cognitive status improved compared to before the intervention. Therefore, family involvement can be an effective and lowcost nonpharmacological method to prevent cognitive impairment and severe delirium in ICU patients.