بررسی تاثیر آموزش مهارت‌های مثبت‌اندیشی بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام خمینی مهاباد در سال 99-1398

پیش‌زمینه و هدف: بیماران مبتلا به دیابت با مشکلات جسمی و روانی متعددی مانند افسردگی، اضطراب، ناتوانی، کم‌تحرکی و چاقی روبه رو هستند که درنهایت منجر به کاهش شادکامی و کیفیت زندگی می گردد. درحالی‌که در آموزش مثبت اندیشی افراد تشویق می شوند با تجربیات مثبت و خوب خود، نقاط قوت زندگی و توانایی های بالقوه شان را بازشناسند و به نقش آن‌ها در افزایش و ارتقای احترام به خود و عزت‌نفس و بهبود زندگی شان آگاه تر شوند و شادکامی را موضوع اصلی روانشناسی مثبت گرا دانسته اند. لذا این مطالعه باهدف تعیین تاثیر آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر خودکارآمدی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام خمینی مهاباد در سال 1398 انجام شد.مواد و روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مداخله‌ای نیمه تجربی با روش نمونه گیری در دسترس که بر روی 60 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به کلینیک دیابت بیمارستان امام خمینی مهاباد که شرایط شرکت در مطالعه را داشتند در سال 1398 اجرا شد. نمونه ها به‌صورت در دسترس وارد مطالعه شدند، و سپس به روش تخصیص تصادفی سازی ساده در دو گروه 30 نفره مداخله و کنترل تخصیص داده شدند. در گروه مداخله جلسات آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر اساس محتوای مستخرج از منابع و کتاب های روانشناسی مثبت و همچنین مشاوره با اساتید و متخصصان در زمینه روانشناسی مثبت با ساختار هشت جلسه ای هر هفته دو جلسه و هر جلسه در 6045 دقیقه انجام شد. اطلاعات با پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه سنجش خودکارآمدی درک شده بیماران مبتلا به دیابت نوع ٢ جمع آوری و به‌صورت پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از نرم افزار spss نسخه 22 سنجش و مقایسه شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی مستقل، تی زوجی و کای دو مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج آزمون آماری تی مستقل نشان داد که قبل از اجرای آموزش مهارت های مثبت اندیشی، میانگین نمره خودکارآمدی بین دو گروه کنترل و مداخله اختلاف معناداری نداشت (0.681=p). اما بعد از اجرای آموزش مهارت های مثبت اندیشی بین میانگین نمره خودکارآمدی دو گروه اختلاف معناداری وجود داشت (0.0001=p). نتایج آزمون t زوجی نشان داد که بین نمره میانگین خودکارآمدی بیماران قبل و بعد از مداخله درون گروه کنترل اختلاف معناداری مشاهده نشد (0.554=p). اما بین نمره خودکارآمدی بیماران قبل و بعد از مداخله درون گروه مداخله اختلاف معنادار بود (0.001=p).نتیجه‌گیری: آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر خودکارآمدی مبتلا به دیابت نوع 2 تاثیر مثبت را نشان داد بنابراین پیشنهاد می شود از این روش در افزایش خودکارآمدی بیماران مبتلا به 2 استفاده شود.کلیدواژه‌ها:

THE EFFECT OF POSITIVE THINKING SKILLS TRAINING ON SELF-EFFICACY AND CLINICAL TESTS OF PATIENTS WITH TYPE 2 DIABETES REFERRING TO IMAM KHOMEINI HOSPITAL OF MAHABAD, IRAN IN 2019-2020

Background Aim: Patients with diabetes face a variety of physical and psychological problems, such as depression, anxiety, disability, sedentary lifestyle, and obesity, which ultimately lead to decreased happiness and quality of life. While in positive thinking training, people are encouraged to recognize their strengths in life and their potential abilities through their positive and good experiences, and to their role in increasing and promoting selfesteem and selfesteem and improvement. They have become more aware of their lives and have considered happiness to be the main subject of positivist psychology. Therefore, this study was conducted to determine the Effect of Positive Thinking Skills Training on Selfefficacy and Clinical Tests of Patients with Type 2 Diabetes Referring to Imam Khomeini Hospital of Mahabad, Iran in 2020.Materials Methods: The present study was a quasiexperimental study with available sampling method that was performed on 60 patients with type 2 diabetes referred to the diabetes clinic of Imam Khomeini Hospital in Mahabad who were eligible to participate in the study in 2016. Samples were entered into the study by convenience sampling, and then were randomly assigned to two groups of 30 intervention and control. In the intervention group, positive thinking skills training sessions based on the content extracted from the sources and books of positive psychology as well as consultation with professors and specialists in the field of positive psychology with an eightsession structure of each Two sessions per week and each session was performed in 6045 minutes. Data were collected using demographic information questionnaire and perceived selfefficacy questionnaire of patients with type 2 diabetes and were assessed as pretest and posttest using SPSS22 software and significance level was less than 0.05. Data were analyzed using independent ttest, paired ttest and chisquare.Results: The results of independent ttest showed that before the implementation of positive thinking skills training, the mean score of selfefficacy was not significantly different between the control and intervention groups (p = 0.681). But after the implementation of positive thinking skills training, there was a significant difference between the mean score of management selfefficacy between the two groups (p = 0.0001). The results of paired ttest showed that there was no significant difference between the mean scores of patients #39; selfefficacy before and after the intervention within the control group (p = 0.555). But there was a significant difference between patients #39; selfefficacy scores before and after the intervention within the intervention group (p = 0.001). Also, the results of paired ttest showed that before and after the intervention, there was no statistically significant difference in the mean scores of blood sugar, cholesterol, triglyceride and glycosylated hemoglobin within the intervention and control groups (p <0.05).Conclusion: Positive thinking skills training has a positive effect on selfefficacy in type 2 diabetes, so it is recommended to use this method to increase selfefficacy in patients with type 2 diabetes.