بررسی ارتباط بین خودمراقبتی با پریشانی عاطفی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات درمانی دیابت شهر یزد در سال 1397

پیش‌زمینه و هدف: دیﺎﺑﺖ شایع‌ترین ﺑﯿﻤﺎری ﻣﺘﺎﺑﻮﻟﯿﮏ در ﺟﻬﺎن می باشد و خودمراقبتی از راهکارهای اساسی جهت کنترل بیماری محسوب می شود. مطالعات متعدد، علت عدم انجام خودمراقبتی مطلوب در بیماران دیابتی را موانع روانی می دانند و به نظر می رسد یکی از عوامل موثر بر آن، پریشانی عاطفی باشد. بنابراین این مطالعه باهدف تعیین ارتباط بین خودمراقبتی با پریشانی عاطفی بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.مواد و روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی از نوع همبستگی، تعداد 380 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو، از میان افراد مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات درمانی دیابت یزد در سال 1397 به‌صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه پریشانی عاطفی و پرسشنامه خودمراقبتی بیماران دیابتی بود. داده‌ها پس از جمع‌آوری، از طریق نرم‌افزار آماری spss نسخه 21 و آزمون‌های آماری توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره خودمراقبتی بیماران 13/13 ± 65/56 و میانگین نمره پریشانی عاطفی آنان 15/15 ± 82/40 بود، بنابراین خودمراقبتی و پریشانی عاطفی اکثر بیماران در حد متوسط بود. بر اساس ضریب همبستگی پیرسون، بین نمره خودمراقبتی و پریشانی عاطفی بیماران دیابتی همبستگی منفی و معنی دار مشاهده شد (25/0 =r، 01/0 = p).بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه کاهش پریشانی عاطفی، به‌عنوان یکی از عوامل تاثیرگذار بر بهبود رفتارهای خود مراقبتی بیماران می باشد، بنابراین نیاز توجه به آن در برنامه‌های آموزشی و مشاوره‌ای، جهت افزایش رفتارهای خودمراقبتی بیماران و پیشگیری از عوارض دیابت احساس می‌شود.

THE RELATIONSHIP BETWEEN SELF-CARE AND EMOTIONAL DISTRESS IN PATIENTS WITH TYPE 2 DIABETES REFERRED TO THE YAZD DIABETES RESEARCH CENTER IN 2018

Background Aims: Diabetes is the most common metabolic disease in the world, and selfcare is one of the main strategies for controlling the disease. Several studies point to the lack of optimal selfcare in diabetic patients as psychological barriers, and emotional distress seems to be one of the factors affecting it. Therefore, this study was conducted to determine the relationship between selfcare and emotional distress in patients with type 2 diabetes.Materials Methods: In this descriptive crosssectional study, 380 patients with type 2 diabetes were selected from among those referring to Yazd Diabetes Research Center in 2018. A demographic questionnaire, an emotional distress questionnaire, and a selfcare questionnaire for diabetic patients were utilized for gathering data. The collected data were analyzed by SPSS software version 21, and descriptive statistics and Pearson correlation coefficient were utilized.Results: The results showed that the mean score of selfcare patients was 56.65 ± 13.13 and the mean score of emotional distress was 40.82 ± 15.15. Therefore, selfcare and emotional distress were moderate in most patients. Based on the Pearson correlation coefficient, there was a negative correlation between selfcare score and emotional distress in diabetic patients (r = 0.25, p = 0.01).Conclusion: Reducing emotional distress is one of the factors affecting the improvement of patients #39; selfcare behaviors, therefore it is necessary to pay attention to it in educational and counseling programs to prevent complications of diabetes and to increase the selfcare behaviors of patients.