مقایسه خودکارآمدی شیردهی در مادران دارای نوزاد بستری در بخش نوزادان با مادران دارای نوزاد سالم در هفته اول، ماه اول و ماه سوم پس از زایمان

پیش‌زمینه و هدف: بهترین غذا برای همه شیرخواران شیر مادر است. خودکارآمدی شیردهی شامل باور و اطمینان فرد به توانایی خود در انجام رفتارهای بهداشتی ازجمله شیردهی انحصاری و موفق می‌باشد و عامل قابل اصلاح و بالقوه‌ای است که می‌تواند در ارتقای تغذیه با شیر مادر نقش بسیار موثری داشته باشد ضمن آن‌که ابزار معتبر و قابل‌اعتمادی برای شناسایی مادران در معرض خطر است. مطالعه حاضر باهدف مقایسه خودکارآمدی شیردهی در مادران دارای نوزاد بستری در بخش نوزادان با مادران دارای نوزاد سالم در هفته اول، ماه اول و ماه سوم پس از زایمان انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر توصیفی است و در بیمارستان عیسی بن مریم (ع) شهر اصفهان انجام شد. تعداد نمونه در هر گروه از مادران دارای نوزاد بستری در بخش نوزادان و مادران دارای نوزاد سالم 49 نفر با توجه به معیارهای ورود به مطالعه در نظر گرفته شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس بود. ابزار گردآوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه دوبخشی اطلاعات بود. پرسشنامه بخش اول، شامل اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم، شامل مقیاس کوتاه خودکارآمدی شیردهی دنیس بود. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تی مستقل، کوواریانس و واریانس با تکرار مشاهدات استفاده شد و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss ویرایش 18 مورد پردازش قرار گرفت.یافته‌ها: دو گروه مادران دارای نوزاد بستری در بخش نوزادان و مادران دارای نوزاد سالم ازنظر ویژگی‌های جمعیت شناختی، همگن بودند. در هر دو گروه از مادران، میانگین نمره خودکارآمدی شیردهی بالای 52.22 بود که نشان می‌داد مادران در وضعیت مطلوبی قرار داشتند. در گروه دارای نوزاد بستری، اکثر نوزادان به علت زردی بستری شده بودند. میانگین نمره خودکارآمدی شیردهی و وضعیت خودکارآمدی شیردهی مادران در هیچ‌یک از سه زمان بین دو گروه و در هیچ‌یک از دو گروه بین زمان‌های مختلف تفاوت معنادار نداشت (0.05< p ).نتیجه‌گیری: در این پژوهش، اگرچه خودکارآمدی شیردهی در دو گروه از مادران در زمان‌های مختلف پس از زایمان تفاوت معناداری نداشت ولی میزان خودکارآمدی شیردهی مادران دارای نوزاد بستری در بخش نوزادان، پایین‌تر از مادران دارای نوزاد سالم بود، که شاید ناشی از شرایط روحی و روانی مادران به دنبال بستری شدن نوزاد باشد. وضعیت خودکارآمدی شیردهی خوب در گروه مادران دارای نوزاد سالم، در طول سه ماه پس از زایمان نیز کاهش یافته بود که نیاز به تداوم آموزش و حمایت از مادران در زمینه ترویج تغذیه با شیر مادر را مطرح می‌سازد.