بررسی تاثیر استفاده از دو فرم مستندسازی مراقبت از نمونه‌های جراحی و شمارش وسایل جراحی بر تعداد خطاهای گزارش‌شده در اتاق عمل دو بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1397

پیش‌زمینه و هدف: ایمنی بیمار اولویت کار اتاق عمل می‌باشد. ازآنجایی‌که باقی ماندن اقلام جراحی و خطاها در مدیریت نمونه‌های جراحی از موارد مهم به خطر افتادن ایمنی بیماران هستند، پرستاران و تکنولوژیست‌های اتاق عمل نقش ویژه‌ای در گزارش خطاهای اتاق عمل دارند. از طرفی مستندسازی نیز از وظایف آن‌ها است. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر استفاده از دو فرم مستندسازی مراقبت از نمونه‌های جراحی و شمارش وسایل جراحی بر تعداد خطاهای گزارش‌شده در اتاق عمل می‌باشد..مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی و تک گروهی با طرح قبل و بعد است و جامعه پژوهش را کلیه پرستاران و تکنولوژیست‌های شاغل در این اتاق عمل‌ها تشکیل دادند. به روش سرشماری، 65 نفر از پرستاران و تکنولوژیست‌های دارای معیارهای ورود وارد پژوهش شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها یک پرسشنامه گزارش خطای محقق ساخته بود. در طول دوره مداخله، دو فرم مستندسازی شمارش اقلام جراحی و مراقبت از نمونه‌های جراحی تکمیل شد. پرسشنامه گزارش خطا قبل و بعد از مداخله توزیع شد. آنالیز آماری با آمار توصیفی و آزمون مک نمار در نرم‌افزار spss20 انجام شد (p<0/05).یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که تعداد خطاهای گزارش نشده بعد از مداخله به‌طور معنی‌داری کاهش یافت، اما تعداد گزارش شفاهی خطا قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی‌داری نداشت و تعداد خطاهای گزارش‌شده به‌صورت کتبی در مورد شمارش اقلام جراحی به‌طور معنی‌داری افزایش یافته بود.نتیجه‌گیری: استفاده از فرم‌های مستندسازی مناسب می‌تواند پرستاران و تکنولوژیست‌های جراحی را به گزارش خطاها تشویق نماید و در نتیجه ایمنی بیمار را افزایش دهد.

Effect of Implementation of Surgical Counting and Surgical Specimen Care Documentation Forms on Number of Reported Errors in Operating Rooms of Two Hospitals in Isfahan, Iran, 2017

Background Aims: Patient safety is the priority of the operating room. Since retained surgical items and specimen management errors are the most important safety issues, operating room nurses and technologist are in a unique position to report the errors that occur in the OR. On the other hand, documentation is also the task of these personnel, so the aim of present study is to determine the effect of counting surgical items and specimen care documentation forms on the number of reported errors.Materials Methods: A semiexperimental, singlegroup and prepost design was conducted. Sampling was done by census and 65 technologists and nurses met the study inclusion criteria. The data collection tool was an error reporting questionnaire. During intervention documentation of the intraoperative care was performed for two months and the error reporting questionnaire was distributed before and after intervention period.Results: The frequency of unreported errors after the intervention was significantly decreased but the frequency of oral reported errors were not significantly different between before and after the intervention, and the frequency of counting surgical items written errors after the intervention was significantly increased.Conclusion: Using appropriate documentation can encourage OR nurses and technologists to report errors and increase patient safety.