ارزیابی مهارت همدلی و ارتباط آن با برخی از عوامل دموگرافیک در دانشجویان مامایی

پیش‌زمینه و هدف: همدلی یک عنصر ضروری در عملکرد مامایی است که نقش اساسی در ایجاد و کیفیت ارتباط با بیمار دارد. ارتباط موثر، گرم و همدلانه، نتایج بالینی را بهبود بخشیده، در پیشرفت درمان و افزایش انگیزه بیمار برای شرکت فعال در درمان مهم است. با توجه به اهمیت همدلی در کیفیت رابطه و نتایج درمان این مطالعه باهدف بررسی مهارت همدلی در دانشجویان مامایی انجام شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی تحلیلی در سال 1394 در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد. در این مطالعه کلیه دانشجویان مامایی ترم 5 و 7(73 نفر) و 219 مادر باردار شرکت کردند. به ازای هر دانشجو 3 مادر باردار به شیوه نمونه‌گیری در دسترس، وارد مطالعه شدند. جهت ارزیابی عملکرد همدلانه دانشجویان، پرسشنامه تعدیل‌شده درک بیمار از همدلی پزشک ، توسط مادران باردار شرکت‌کننده و جهت ارزیابی همدلی، پرسشنامه همدلی جفرسون ویژه پزشکان و پرسنل بهداشتی به روش خودارزیابی توسط دانشجویان تکمیل شد. سپس اطلاعات وارد نرم‌افزار spss شده و در سطح آمار توصیفی مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: میانگین نمرات عملکرد همدلانه دانشجویان (9.58±89.38) و میانگین نمرات همدلی (6.01±80.36) بود. نتایج نشان دادند بین عملکرد همدلانه با برخی از اطلاعات دموگرافیک دانشجویان رابطه آماری معنی‌داری وجود دارد.بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد مهارت‌های همدلی دانشجویان مامایی در سطح خوب است بااین‌حال با توجه به اهمیت همدلی در بهبود نتایج بالینی، تقویت فضای همدلی بین دانشجویان و بیماران ضروری به نظر می‌رسد.