بررسی تاثیر آموزش خود مراقبتی بر خودکارآمدی بیماران بستری مبتلا به انفارکتوس میوکارد در مرکز آموزشی درمانی سیدالشهدا ارومیه سال 1396

پیش‌زمینه و هدف: شیوع بیماری انفارکتوس در کشورهای جهان ازجمله در ایران، در حال افزایش و بار اقتصادی و عواقب ناشی از آن نیز قابل‌توجه است. مشخص‌شده که علاوه بر روش‌های درمانی رایج، مواردی چون آموزش به بیمار می‌تواند در بهبود حال بیماران موثر باشد. بر این اساس، از پرستاران به‌عنوان اعضای مهم و تاثیرگذار تیم درمانی انتظار می‌رود با استفاده از روش‌های مختلف ازجمله آموزش به بیمار به ارتقای خود کارآمدی در بیماران بپردازند. این مطالعه باهدف بررسی تاثیر آموزش خود مراقبتی بر خودکارآمدی بیماران بستری مبتلا به انفارکتوس میوکارد در مرکز آموزشی درمانی سیدالشهدا ارومیه سال 1396 موردنظر قرار گرفت تا بر اساس نتایج حاصل از مطالعه بتوان در کاهش مشکلات ناشی از این بیماری مرگ‌بار و پرهزینه اقدام نمود.مواد و روش کار: جامعه آماری پژوهش شبه تجربی حاضر را 70 نفر از بیماران زن و مرد مبتلا به انفارکتوس میوکارد در سنین زیر 75 سال تشکیل می‌دادند. از این تعداد 35 نفر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس از جامعه موردنظر انتخاب شدند و به‌صورت تخصیص تصادفی در گروه مداخله و 35 نفر بعدی نیز به همین صورت در گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه مربوط به‌خصوصیات دموگرافیکی و پرسشنامه خودکارآمدی بیماران مزمن بود.یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات خودکارآمدی بین دو گروه مداخله و کنترل بعد از آموزش برنامه خودمراقبتی در بیماران متفاوت است (0.0001 ge;p). همچنین مشخص شد که میانگین نمرات خودکارآمدی درون گروه مداخله قبل و بعد از آموزش برنامه خودمراقبتی در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد بستری در مرکز آموزشی درمانی سیدالشهدای ارومیه در سال 1396 متفاوت است (p≤0.0001). به‌طوری‌که میانگین خودکارآمدی بعد از آموزش نسبت به قبل از آموزش خودمراقبتی به‌طور قابل‌توجهی ارتقاء پیدا کرده است.بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش میزان خودکارآمدی بعد از آموزش خودمراقبتی در بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد به نظر می‌رسد بهتر است آموزش‌های مناسب در مورد رفتارهای مراقبت از خود و اهمیت تداوم انجام این مراقبت‌ها ارائه گردد.