تدوین الگوی اعتباربخشی دانشکده‌های پرستاری دارای دوره کارشناسی پیوسته پرستاری دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور: یک مطالعه مرور یکپارچه

پیش‌زمینه و هدف: رایج‌ترین الگوی ارزیابی در نظام‌های آموزشی، الگوی اعتباربخشی می‌باشد. سیستم اعتباربخشی حدود یک قرن پیش در آمریکا و سپس در انگلیس و برخی کشورهای دیگر آزموده شده و هم چنان در حال تغییر و تکامل است. وجه مشترک تمام سیستم‌های اعتباربخشی، سنجش بر اساس استانداردهای از پیش طراحی شده می‌باشد و این استانداردها ازآنجاکه ملاک قضاوت قرار گرفته و چارچوب جدیدی را برای دانشکده‌ها تعریف می‌نمایند، از حساسیت و اهمیت خاصی برخوردار هستند. هدف این مطالعه گردآوری، تدوین و ارائه الگوی اعتباربخشی دانشکده‌های پرستاری دارای دوره کارشناسی پیوسته رشته پرستاری دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور بود.مواد و روش کار: این مطالعه مروری یکپارچه با استفاده از روش بروم انجام گرفت. در این راستا مطالعاتی که در راستای هدف پژوهشی بودند، به زبان انگلیسی و یا فارسی نگارش شده و امکان دسترسی به متن کامل آن‌ها وجود داشت و سال چاپ آن‌ها مربوط به سال 2000 تا 2018 بود وارد مطالعه شدند. از دامنه وسیعی از کلیدواژه‌ها همچون accreditation of health care organizations، baccalaurate nursıng educatıon، school of nırsıng، evaluation education به‌صورت مجزا و ترکیبی استفاده گردید. برای یافتن مطالعات مرتبط در کنار مطالعه کتابخانه‌ای از پایگاه‌های اطلاعاتی معتبر فارسی و بین‌المللی sid، magiran، iranmedex، google scholar، pubmed، science direct، proquest, ovid،ebsco، scopus استفاده شد. درنهایت 14 مقاله وارد مطالعه شدند، همچنین علاوه بر مقالات از 8 راهنمای خارجی و داخلی و یک کتاب استفاده شد. داده‌ها بر اساس روش بروم مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: در مرحله اول جهت اعتباربخشی دانشکده‌های پرستاری دارای کارشناسی پیوسته رشته پرستاری 7 استاندارد کلی که شامل: ماموریت و ظرفیت اجرایی /مدیریتی، دانشکده و کارکنان، دانشجویان، کوریکولوم، منابع و فضای فیزیکی، برآیندهای مورد انتظار، پژوهش در آموزش از برنامه اعتباربخشی سازمان‌های ارائه‌دهنده اعتباربخشی جهانی، مقالات و کتاب‌های منتشرشده و همچنین گایدلاین ها استخراج گردید.بحث و نتیجه‌گیری: سازمان‌هایی که فرایند اعتباربخشی در بدنه آموزش، آگاهی و فرهنگ‌سازمانی آن‌ها نهادینه شود می‌توانند به سطح بالاتری از کیفیت در ارائه خدمات بهداشتی و درمانی دست یابند، لذا امید است نتایج این پژوهش بتواند با ارائه یک راهنمای کلی به برنامه ریزان و سیاست‌گذاران پرستاری گامی هرچند کوچک در جهت تقویت و توسعه اعتباربخشی دانشکده‌های پرستاری بردارد و درنهایت موردتوجه صاحب‌نظران جهت استفاده قرار بگیرد.