الگوی تسلط آموزی مبتنی بر شایستگی: تجربه بالینی برنامه ریزی شده برای دانشجویان پرستاری

پیش زمینه و هدف: آموزش بالینی از مهم ترین و تعیین کننده ترین بخش های آموزش پرستاری است. موفقیت در این مسیر مستلزم اتخاذ رویکردهای موثری است که همگام با دانش روز و متناسب با نیازهای نوین مددجویان و بیماران، آمادگی های لازم را در فراگیران ایجادنماید. هدف این پژوهش بررسی تاثیر الگوی تسلط آموزی مبتنی بر شایستگی بر یادگیری مهارت های بالینی دانشجویان پرستاری بود.مواد و روش کار: در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح دو گروهی پیش آزمون-پس آزمون 28 دانشجوی پرستاری به صورت سرشماری انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه کنترل و دو گروه تجربی تقسیم شدند. هر گروه شامل 7-6 نفر بود. پس از اجرای پیش آزمون مهارت های شناختی، دانشجویان گروه های کنترل با روش سنتی و دانشجویان گروه های تجربی با روش تسلط آموزی مبتنی بر شایستگی به مدت 12 روز تحت آموزش بالینی قرار گرفتند. در نهایت مهارت های شناختی دانشجویان با پس آزمون و مهارت های رفتاری با فهرست وارسی مورد مشاهده قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون ویلکاکسون و من ویتنی و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که روش آموزش تسلط آموزی مبتنی بر شایستگی در ارتقاء دانش و مهارت دانشجویان موثر می باشد. بررسی میانگین نمرات عملکرد در قبل و بعد از اجرای آموزش تسلط آموزی مبتنی بر شایستگی اختلاف معنی دار آماری نشان داد. مقایسه صلاحیت بالینی دانشجویان پرستاری قبل و بعد از اجرای روش آموزش مرسوم و مبتنی بر شایستگی نیز اختلاف آماری نشان داد .بحث و نتیجه گیری: روش آموزش تسلط آموزی مبتنی بر شایستگی سطح بالایی از یادگیری را برای دانشجویان ایجاد می کند و به نظر می رسد ساختار روش آموزش فوق بیشینه فرصت ها را برای یادگیری و توسعه حرفه ای و صلاحیت بالینی فراهم می نماید.