بررسی میزان خودکارآمدی و الگوی شیردهی و عوامل پیشگویی‌کننده آن در مادران ساکن استان قزوین

پیش‌زمینه و هدف: شیر مادر به‌واسطه فواید فیزیولوژیک و سایکولوژیک برای مادر و کودک بهترین غذا برای شیرخوار شناخته شده است. بااین‌وجود میزان تغذیه انحصاری با شیر مادر در ایران با افزایش سن شیرخوار ماه‌به‌ماه کاهش می‌یابد. لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط شناسایی خودکارآمدی شیردهی و الگوی شیردهی و عوامل موثر بر آن انجام شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه کوهورت آینده‌نگر بر روی 350 زن بستری در بخش پس از زایمان مرکز آموزشی و درمانی کوثر شهر قزوین که طی 24 ساعت گذشته زایمان کرده بودند انجام شد. نمونه‌گیری در دو مرحله انجام شد. پرسشنامه دموگرافیک مامایی و خودکارآمدی شیردهی در بیمارستان تکمیل شد. سپس در 2 مقطع زمانی (1 و 3 ماه پس از زایمان) چک‌لیست الگوی شیردهی از طریق تماس تلفنی تکمیل شد. داده‌ها از طریق آزمون‌های آماری تی، کای دو و رگرسیون لجستیک با سطح معنی‌داری p<0/05 مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: از بین شرکت‌کنندگان در مطالعه 88.3 درصد شیردهی را در بیمارستان آغاز کرده و در ماه سوم پس از زایمان 78 درصد شیردهی انحصاری داشتند. میزان خودکارآمدی شیردهی در حد مطلوبی نبود (7.65 ± 57.28). شروع مراقبت‌های بارداری در سه‌ماهه اول بارداری، شروع شیردهی در 1 ساعت پس از زایمان و خودکارآمدی شیردهی، شیردهی انحصاری را در ماه سوم پس از تولد پیشگویی کرده بودند.بحث و نتیجه‌گیری: تلاش برای تشویق مادران به شیردهی و مداخله جهت ارتقا خودکارآمدی شیردهی و همچنین توجه به جایگاه پرسنل بهداشتی در ارتقا میزان شیردهی باید در سیاست‌گذاری‌های بهداشت عمومی گنجانده شود تا بدین‌وسیله از قطع زودهنگام شیردهی انحصاری جلوگیری شود.