بررسی توانایی محاسبه دارویی پرستاران و عوامل مرتبط در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 95- 1394

پیش‌زمینه و هدف: عدم توانایی در محاسبه دوز دارویی در بخش‌های مراقبت ویژه شایع‌ترین خطای پزشکی می‌باشد که می‌تواند حتی در بیماران به‌شدت بدحال منجر به صدمات جدی و حتی مرگ شود.هدف از مطالعه حاضر تعیین توانایی محاسبه دارویی پرستاران شاغل در بخش مراقبت‌های ویژه در مراکز آموزشی درمانی پژوهشی رشت در 95-1394 است.مواد و روش‌ها: . پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که توانایی محاسبه دارویی پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی را در سال 95-1394 مطالعه می‌کند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه ایبود مشتمل بر دو بخش که بخش اول شامل 7 سوال مربوط به اطلاعات شغلی فرد و بخش دوم شامل 4 سوال در رابطه با ریاضیات مربوط به تبدیل واحدهای متریک و 10 سوال مربوط به محاسبه داروهای وریدی در بخش مراقبت ویژه می‌باشد. تحلیل داده‌ها با استفاده از محاسبات آماری توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن، من ویتنی، کورسیکال والیس) صورت گرفت.یافته‌ها: یافته‌ها نشان دادند که وضعیت توانایی محاسبه دارویی نمونه‌های موردپژوهش 75 درصد در وضعیت خوب، 19.7 درصد در وضعیت متوسط و 3.33 درصد در وضعیت ضعیف بودند. تنها بر اساس بخش محل خدمت در میزان توانایی محاسبات دارویی اختلاف قابل‌توجهی مشاهده شد (0.0001 =p). بیشترین توانائی محاسبه دارویی در بخش جراحی قلب بود, و بیمارستان رازی کم‌ترین توانایی را در این بخش داشت و رابطه نسبت مثبت مستقیمی بین توانایی تبدیل واحدهای متریک و توانایی محاسبه دارویی وجود داشت (r=504.0). 0.176= r2 بیانگر آن است که 17.6 درصد توانائی محاسبات دارویی پرستاران به توانائی تبدیل واحدهای متریک آن‌ها وابسته است. در ضمن درصد محاسبه دارویی درست 21.67 درصد می‌باشد.بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها, بین توانایی محاسبه دارویی و توانایی تبدیل واحدهای متریک ارتباط کمی وجود دارد همچنین با توجه به درصد پایین محاسبه درست دارویی در نمونه‌های موردپژوهش، توجه بیشتر به برنامه‌ریزی مناسب به‌منظور ارتقا محاسبه دارویی ضروری به نظر می‌رسد.