بررسی آگاهی و عملکرد بیماران در پیشگیری از عوارض بی‌تحرکی بعد از عمل‌های جراحی در بخش‌های جراحی بیمارستان نمازی شیراز سال 1393

پیش‌زمینه و هدف: حرکت جز نیازهای فیزیولوژیک بشر محسوب می‌شود و در سطح اول طبقه‌بندی هرم نیازهای اساسی بشر قرار دارد. در صورت عدم تحرک فرد دچار اثرات منفی در سیستم‌های بدن می‌شود. محقق با توجه به اینکه اختلال در حرکت و فعالیت به‌عنوان تشخیص پرستاری است و مفهوم عدم تحرک در پرستاری اهمیت دارد این مطالعه را باهدف تعیین آگاهی و عملکرد بیماران در زمینه پیشگیری از عوارض بی‌حرکتی بعد از عمل در بخش‌های جراحی بیمارستان نمازی شیراز در سال 1393 انجام داده است.مواد و روش‌ها: این مطالعه توصیفی مقطعی، بر روی 200 بیمار بعد از عمل جراحی منجر به بی‌حرکتی که به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و فرم سنجش آگاهی بیمار در زمینه پیشگیری از عوارض بی‌حرکتی و چک‌لیست عملکرد خود مراقبتی بیمار جهت پیشگیری از عوارض بی‌حرکتی بود که با روش مشاهده و مصاحبه تکمیل شد. فرایند تجزیه‌و‌تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه 16 با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی انجام گرفت.یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار عملکرد افراد موردمطالعه به ترتیب 5.59 ± 21.08 بود و میانگین و انحراف معیار آگاهی افراد موردمطالعه به ترتیب ±3.97 14.36 بود؛ که درمجموع 42 درصد عملکرد ضعیف، 49.5 درصد عملکرد متوسط و 8.5 درصد عملکرد خوب داشتند و در بررسی آگاهی 41.5 درصد آگاهی ضعیف، 43 درصد آگاهی متوسط و 15.5 درصد آگاهی خوب داشتند؛ و یافته‌ها نشان می‌دهد که حدود نیمی از بیماران آگاهی و عملکرد ضعیفی در زمینه پیشگیری از عوارض بی‌تحرکی دارند و تعیین ارتباط بین عملکرد و آگاهی بیماران نشان داد، بین عملکرد و آگاهی ارتباط معناداری وجود دارد (004/ =p)؛ یعنی هر چه آگاهی بیشتر باشد عملکرد بهتری خواهیم داشت.بحث و نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که آگاهی و عملکرد بیماران در جهت پیشگیری از عوارض بی‌تحرکی ضعیف می‌باشد. با توجه به نتایج بدیهی است وجود برنامه‌های آموزشی می‌تواند آگاهی و عملکرد بیماران را افزایش داده و تثبیت نماید.