بررسی تکامل دندانی با استفاده از رادیوگرافی پانورامیک بر اساس جدول نولا در سنین 8 تا 14 سالگی در شهر بابل

مقدمه:ارزیابی صحیح مراحل تکامل دندان‌ها، قسمتی از تشخیص و درمان بیماری‌های کودکان است و در دندان‌پزشکی قانونی نیز کاربرد دارد. در بین روش‌های رادیولوژی برای تعیین سن دندانی در کودکان، روش نولا در این مطالعه ترجیح داده شد. اگرچه استانداردهای نولا از روی جمعیت آمریکایی به دست آمده است که غالباً برای جمعیت‌های دیگر مناسب نیست. هدف این مطالعه، بررسی سن کرونولوژیکی و سن دندانی بر اساس تکنیک تشخیصی نولا در کودکان 8-14 سال شهر بابل بود. مواد و روش‌ها:در این مطالعه‌ی مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی، تکامل دندانی توسط مراحل نولا بر روی 420 رادیوگرافی پانورامیک در شهر بابل بدون نقایص تکاملی، که مربوط به کودکان با سنین 8 تا 14 سال بود، بررسی شد. کودکان بر اساس جنسیت و سن کرونولوژیکی، در 14 زیرگروه سنی- جنسی قرار گرفتند. سن 32 دندان در هر فرد، بر اساس مراحل تکاملی جدول نولا، توسط 2 متخصص تخمین زده شد. همه‌ی داده‌ها در نرم‌افزار spss نسخه‌ی 16 و توسط آزمون paired t-test آنالیز شدند (05/0 = α).یافته‌ها:در این مطالعه، سن دندانی کودکان مذکر نسبت به مونث به نولا نزدیک‌تر است و هرچه سن بالاتر می‌رود نزدیکی داده‌های این مطالعه به مقادیر نولا بیشتر می‌شود (05/0 < p value). تقریباً در تمام دندان‌ها میانگین سن دندانی گروه مذکر نسبت به مونث پایین‌تر به دست آمده است (05/0 < p value). نتیجه‌گیری:استانداردهای موجود در جدول نولا که بر اساس سن دندانی کودکان آمریکایی به دست آمده‌اند، برای کاربرد در جمعیت کودکان شهر بابل نیاز به ایجاد تغییراتی در روش نولا و به کار بردن استانداردهای تکاملی جدید دارد.