بررسی وضعیت پوسیدگی دندان در دانش ‌آموزان 7 تا 12 ساله‌ی شهرستان بویراحمد در سال 1393

مقدمه:پوسیدگی دندان، یکی از بیماری‌های عفونی شایع دوران کودکی است. این مطالعه به منظور تعیین وضعیت پوسیدگی دندان در دانش‌آموزان 7-12 ساله‌ی شهرستان بویراحمد در سال 1393 اجرا شد. مواد و روش‌ها:در این مطالعه‌ی مقطعی- تحلیلی، 460 کودک به صورت تصادفی از مدارس ابتدایی شهرستان، انتخاب شدند. داده‌های جمعیتی- اقتصادی، وضعیت بهداشت و پوسیدگی دندان‌ها پس از جمع‌آوری، با انجام آزمون‌های chi-square، mann-whitney، kruskal-wallis و همبستگی تجزیه و تحلیل شدند (05/0 = α).یافته‌ها:پوسیدگی در دندان‌های شیری، دایمی و کل دندان‌ها به ترتیب در 2/75، 1/41 و 8/89 درصد کودکان شایع بود. پوسیدگی در کل دندان‌ها در پسران بطور معنی‌دار (p value=0/03، z=2/14) بیش از دختران بود. شیوع پوسیدگی در دندان‌های دایمی کودکان روستایی بطور معنی‌دار (p value=0/001، z=4/56) بیش از کودکان ساکن شهر یاسوج بود. میانگین شاخص ‌های dmft (decayed, missing and filled teeth) و dmft (decayed, missing and filled teeth) و dmft + dmft، به ترتیب برابر 57/3، 87/0 و 44/4 تعیین شد. بین dmft و سن کودکان رابطه‌ی مستقیم و معنی‌داری وجود داشت (p value=0/001، r=0/254) . dmft و dmft + dmft در دانش‌آموزان روستایی بطور معنی‌دار (به ترتیب p value=0/001 z=-4/37 و p value=0/017، z=-2/38) بیش از دانش‌آموزان شهری بود. نتیجه‌گیری:شیوع و شدت پوسیدگی دندان در دانش‌آموزان ابتدایی شهرستان بویراحمد، نسبت به متوسط کشوری بالاتر بود. شیوع پوسیدگی در کل دندان‌ها در پسران و در دندان‌های دایمی در کودکان روستایی بیشتر بود.dmft با سن افزایش می‌یافت و در دختران بیشتر گزارش شد.dmft و dmft + dmft در کودکان روستایی بالاتر بود.