بررسی فاصله‌ی انتهای ریشه‌ی دندان‌های پرمولر اول و دوم و مولر اول با فورامن منتال به کمک مقطع‌نگاری رایانه‌ای در شهر اصفهان

مقدمه: فورامن منتال، یک شاخص آناتومیکی برجسته و مهم فک پایین می‌باشد. عصب منتال ممکن است طی راهکارهای مختلف شامل جراحی پری‌اپیکال، کشیدن دندان نهفته و خروج کیست و تومور و جراحی‌های اندودنتیک، آسیب دیده و سبب پاراستزی و آناستزی شود. هدف از مطالعه‌ی حاضر، ارزیابی محل قرارگیری فورامن به کمک تصاویر مقطع‌نگاری رایانه‌ای با پرتوی مخروطی بود.مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر از نوع مشاهده‌ای و توصیفی- مقطعی (cross sectional) می‌باشد. تصاویر مقطع‌نگاری رایانه‌ای از بایگانی مرکز تصویربرداری دانشکده‌ی دندان‌پزشکی اصفهان، شامل 100 بیمار (50 مرد و زن) در مقاطع کراس سکشنال و تانژنشیال به منظور بررسی محل قرارگیری فورامن منتال و اندازه‌گیری فاصله‌ی آن از دندان‌های پرمولر اول و دوم و ریشه‌ی مزیالی مولر اول و بردر تحتانی مندیبل بررسی شدند. اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار آماری spss نسخه‌ی 21 و آزمون‌های t-test و chi-square آنالیز گردید (05/0 = α).یافته‌ها: در 6/59 درصد از موارد، فورامن منتال بین پرمولر اول و دوم و به دنبال آن در 4/38 درصد موارد، بین پرمولر دوم و ریشه‌ی مزیالی مولر اول قرار گرفته است. میانگین فاصله‌ی فورامن منتال از ریشه‌ی دندان‌های پرمولر اول و دوم و مولر اول به ترتیب 85/7، 27/6 و 99/7 میلی‌متر و میانگین فاصله‌ی آن از بردر تحتانی مندیبل 35/11 میلی‌متر بود.نتیجه‌گیری: فورامن منتال، در نژاد ایرانی در اکثر موارد بین پرمولر اول و دوم و در درجه‌ی بعد بین پرمولر دوم و ریشه‌ی مزیال مولر اول قرار گرفته است.