تعیین اثر زاویه بین محور طولی ایمپلنت iti از نوع narrow neck با بار وارد شده به آن بر میزان و توزیع استرس استخوان اطراف ایمپلنت به روش اجزای محدود

مقدمه: استفاده روزافزون از ایمپلنت‌های دندانی و تحول عظیمی که در زندگی بیماران ایجاد کرده باعث شده تا مطالعات زیادی بر روی آن صورت بگیرد. در این مطالعه میزان استرس‌های ایجاد شده در مجموعه‌ی ایمپلنت– فک در اثر اعمال نیروی 100 نیوتن و تحت زوایای مختلف بررسی شد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی تحلیلی از یک مدل سه‌بعدی شامل استخوان فک پایین به علاوه ایمپلنت استفاده شد. ایمپلنت انتخاب شده از نوع narrow neck و استرس در اطراف آن در سه نقطه a (گردن ایمپلنت)، b (میانه ایمپلنت) و c (اپکس ایمپلنت) بررسی شد. اعمال بار با زوایای 0 تا 30 درجه و با روند افزایشی 5 درجه انجام شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماریfriedman ، آنالیز واریانس یک‌طرفه انجام شد (05/0 = α).یافته‌ها: با افزایش زاویه‌ی اعمال بار از 0 تا 30 درجه استرس ایجاد شده در اطراف ایمپلنت افزایش یافت. در همه زوایا استرس در ناحیه‌ی گردن ایمپلنت بیشتر از ناحیه‌ی میانی و در ناحیه‌ی میانی بیشتر از ناحیه اپکس ایمپلنت گزارش شد.نتیجه‌گیری: با افزایش زاویه‌ی نیرو بیشترین استرس در ناحیه گردن ایمپلنت یعنی نزدیک‌تر به محل اعمال نیرو و دورتر از مرکز مقاومت، و کمترین استرس در ناحیه‌ی اپیکال مشاهده شد.