بررسی تاثیر دو نوع ماده اسپلینت impla و آکریل دورالی بر تغییرات ابعادی در قالب‌گیری از ایمپلنت‌های زاویه‌دار

مقدمه: یکی از نگرانی‌های دندان‌پزشکان قالب‌گیری از چند عدد ایمپلنت بطور همزمان به منظور تهیه پروتز بوده است. یکی از روش‌ها برای قالب‌گیری با دقت بالا و تطابق بهتر پروتز، استفاده از اسپلینت‌های دندانی است ولی آنچه مهم است ماده مورد نظر برای تهیه اسپیلنت‌ها می‌باشد. در این مطالعه تاثیر دو ماده اسپلینت آکریل دورالی سلف‌کیور و implafix لایت‌کیور، در قالب‌گیری از ایمپلنت‌های زاویه‌دار بررسی شد.مواد و روش‌ها: در این تحقیق تجربی از نوع آزمایشگاهی، مدل اصلی با استفاده از اپوکسی رزین بود. سه ایمپلنت با فاصله 15 میلی‌متر در محل قرار داده شد و ایمپلنت مرکزی عمود بر سطح کست و ایمپلنت‌های دیگر با زاویه 15 درجه نسبت به ایمپلنت مرکزی قرار داده شد. کوپینگ‌های قالب‌گیری بسته شده و با استفاده از دو ماده implafix و آکریل دورالی به صورت مجزا اسپلینت تهیه شد. بعد از 14 بار قالب‌گیری از اسپلینت‌ها تغییرات در قالب‌های ریخته شده توسط دستگاه cmm (coordinate measuring machine) در سه محور (z, y, x) اندازه‌گیری شد و داده‌ها با آزمون mann- whitney مورد ارزیابی قرار گرفت (05/0 =α).یافته‌ها: این مطالعه بر روی 14 نمونه شامل 7 نمونه آکریل دورالی و 7 نمونه impla انجام گرفت. نتایج نشان داد میزان تغییرات در آکریل دورالی در هر 3 محور x و y و z بیشتر بوده است. بر اساس آزمون mann whitney این اختلاف در محورy از لحاظ آماری معنی‌دار نبود (9/0 p value <) اما در محورهای x و z از لحاظ آماری معنی‌دار بود (در محور x: 05/0p value< ) (در محور z: 07/0 p value <).نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه کاربرد ماده اسپلینت impla نسبت به آکریل دورالی به علت تغییرات کمتر و سهولت در اجرا توصیه می‌شود.