بررسی سواد سلامت دهان شهروندان شهر اصفهان در سال 1393-1394

مقدمه: سواد سلامت دهان، یکی از تعیین‌ کننده‌های مهم سلامت دهان و دندان است. با توجه به اهمیت این موضوع در برنامه‌ریزی برای ارتقای سلامت دهان جامعه، این مطالعه با هدف بررسی سواد سلامت دهان شهروندان شهر اصفهان انجام گردید.مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ی مقطعی بر روی 758 نفر از شهروندان بزرگسال اصفهان، با نمونه‌گیری تصادفی ساده انجام شد. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه جمع‌آوری گردید که شامل 17 سوال سواد سلامت دهان در چهار بخش درک مطلب خواندن، درک اعداد، گوش دادن و تصمیم‌گیری؛ سه سوال در مورد رفتارهای سلامت دهان؛ سوالاتی در مورد منابع کسب اطلاعات سلامت دهان، خودارزیابی وضعیت سلامت دهان، سن، جنس و تحصیلات بود. شهروندان به سه گروه دارای سواد سلامت دهان ناکافی (0-9)، مرزی (10-11) و کافی (12-17) نقسیم شدند. از آزمون‌های t-test، anova، پس‌آزمون lsd (least significant difference)، chi square،spearman و رگرسیون خطی چند متغیره با استفاده از نرم‌افزار spss نسخه‌ی 23 جهت تحلیل آماری داده‌ها استفاده شد.یافته‌ها: از شهروندان اصفهانی، 53 درصد دارای سواد سلامت دهان کافی بودند. میانگین نمره‌ی سواد سلامت دهان افراد 1/11 (انحراف معیار 4/3) از 17 بود. سواد سلامت دهان خانم‌ها، بزرگسالان مسن‌تر و افراد دارای تحصیلات بالاتر بیشتر بود (05/0 > p value). افرادی که رفتارهای سلامت دهان مطلوب‌تری گزارش کردند، سواد سلامت دهان بالاتری نسبت به سایرین داشتند (006/0 = p value). همچنین افرادی که وضعیت سلامت دهان خود را ضعیف ارزیابی کردند در مقایسه با دو گروه دیگر، سواد سلامت دهان پایین‌تری داشتند(006/0 = p value). بیشترین منابع کسب اطلاعات سلامت دهان شهروندان اصفهانی به ترتیب دندان‌پزشک، رادیو- تلویزیون و اینترنت بود.نتیجه‌گیری: سواد سلامت دهان شهروندان اصفهانی در این مطالعه ناکافی بود. لازم است متولیان سلامت دهان، برنامه‌ریزی‌های لازم را برای بهبود سواد سلامت دهان جامعه انجام دهند.