بررسی مقایسه‌ای حضور پروتئین cd105 در ضایعات دهانی سرطانی و دارای دیسپلازی به روش رنگ‌آمیزی ایمونوهیستوشیمی

مقدمه: با توجه به اهمیت آنژیوژنز و تشکیل عروق خونی جدید و ارتباط آن با پیشرفت ضایعات و نیز با توجه به حساسیت بروز پروتئین cd105 در مشخص کردن عروق خونی تازه، این مطالعه با هدف تعیین حضور نشانگر cd105 در ضایعات دیسپلاستیک و بدخیم انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی، تعداد 20 بلوک پارافینی دارای تشخیص دیسپلازی و 20 بلوک پارافینی دارای تشخیص کارسینوم سلول سنگ‌فرشی دهان که طی 10 سال اخیر به بخش آسیب‌شناسی دهان، فک و صورت دانشکده دندان‌پزشکی مراجعه کرده بودند و تشخیص دقیق دیسپلازی و یا کارسینوم بر اساس معیارهای هیستولوژی داده شده، با روش نمونه‌گیری آسان انتخاب گردیدند. نمونه‌ها جهت تایید تشخیص وجود نشانگر cd105 در بافت‌های مورد نظر به صورت ایمونوهیستوشیمیایی رنگ‌آمیزی و توسط دو پاتولوژیست هم‌زمان با میکروسکوپ نوری با بزرگ‌نمایی 400x مورد ارزیابی قرار گرفتند. میانگین تعداد نواحی رنگ گرفته به عنوان میانگین دانسیته عروق دارای نشانگر cd105 در هر نمونه تعیین گردید. پس از آن داده‌ها وارد نرم‌افزار spss نسخه‌ی 20 شده و اطلاعات به دست آمده با بکارگیری آزمون mann-whitney با سطح معنی‌داری 05/0 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین بروز نشانگر cd105 در گروه ضایعات دیسپلاستیک 19/6 ± 58/7 و در گروه ضایعات سرطانی 63/8 ± 35/19 بود. آزمون mann-whitney اختلاف معنی‌داری میان بروز نشانگر cd105 در دو گروه نشان داد (001/0 >p value ).نتیجه‌گیری: با توجه به اهمیت بروز نشانگر cd105 در عروق خونی جدید و افزایش معنی‌دار این نشانگر در ضایعات بدخیم، می‌توان نتیجه گرفت که پیشرفت ضایعه دیسپلاستیک به سمت بدخیمی همراه با تشکیل عروق خونی جدید می‌باشد و می‌توان از این نشانگر در بررسی سیر ضایعات دیسپلاستیک و یا به عنوان هدف درمانی در ضایعات بدخیم کمک گرفت.