میزان شیوع بی‌دندانی پارسیل براساس طبقه‌بندی کندی در افرادبالای 20 سال در شهر اصفهان در سال 1391

مقدمه:هدف از این مطالعه بررسی شیوع بی‌دندانی پارسیل براساس طبقه‌بندی کندی در افرادبالای 20سال درشهر اصفهان در سال1391 بود.مواد و روش‌ها:دراین مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی، از بین جمعیت 20 سال به بالای شهر اصفهان با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده،608 نفر(304 زن و304 مرد) بر اساس توزیع سنی (20-29سال،30-39سال، 40-49سال،50-59سال و60 سال به بالا) وتوزیع جغرافیایی کلینیک‌های دندان‌پزشکی انتخاب شدند. سن،میزان تحصیلات، بهداشت دهان و دندان،تاریخچه پزشکی واستعمال دخانیات ازطریق مصاحبه،جنسیت و کلاس بی‌دندانی از طریق مشاهده درپرسش‌نامه ثبت گردید.اطلاعات به‌دست آمده توسط آزمون واریانس یک‌طرفه مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت و نتایج به صورت جدول و نمودار گزارش گردید. سطح معنی‌دار 05/0= ? در نظر گرفته شد.یافته‌ها:بی‌دندانی پارسیل در ماگزیلا 45% و درمندیبل55% بود. شیوع کلاس 1 ،2 ،3 و4کندی به‌ترتیب 6/17%، 4/33%،7/48%و3/0%به‌دست آمد.نتیجه‌گیری:بی‌دندانی پارسیل در مندیبل بیشتر از ماگزیلا بود.در هر دو فک،بیش‌ترین شیوع مربوط به کلاس3 کندی وکم‌ترین شیوع مربوط به کلاس4کندی به‌دست آمد.کلید واژه‌ها:شیوع، مندیبل، مگزیلا.