مروری بر روش‌های مختلف ری‌لاین در اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت (بازآموزی)

چکیدهمقدمه: امروزه اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت (implant-supported overdentures) به‌عنوان جایگزین‌هایی موفق برای دست دندان‌های معمولی، جایگاه ویژه‌ای پیدا کرده‌اند. یکی از شایع‌ترین تعمیرات لازم، انجام عملیات ری‌لاین برای اصلاح تطابق اوردنچر با مخاط زیرین به‌ویژه در سال اول بعد از تحویل است. هدف از این مقاله مروری بر روش‌های مختلف ری‌لاین موجود در دو نوع اوردنچر متکی بر ایمپلنت (اوردنچرهای متکی بر اتچمنت‌های بال و بار) می‌باشد.شرح مقاله: این مطالعه یک مقاله‌ی مروری است که با جستجو در منابع کتابخانه‌ای و سایت اینترنتی pubmed بین سال‌های 1994 تا 2012 با استفاده از کلید‌ واژه‌های ری‌لاین و اوردنچر متکی بر ایمپلنت انجام شده است. برای ری‌لاین اوردنچر‌های متکی بر بال اتچمنت می‌توان از روشabutment level با یا بدون برداشتن کپ قدیمی در زمان قالب‌گیری استفاده کرد و در نهایت کپ جدید را به‌صورت indirect یاdirect (chair side) جای‌گذاری کرد. البته در روش chair side باید بر مشکلاتی چون چگونگی ثابت‌سازی کپ نگه‌دارنده در یک جهت خاص و جلوگیری از ورود آکریل به داخل اندرکات‌ها غلبه کرد. روش دیگر برای ری‌لاین این دسته از اوردنچرها استفاده از open impression coping و انجام قالب‌گیری در سطح fixture می‌باشد. در اکثر روش‌های ری‌لاین اوردنچر‌های متکی بر بار اتچمنت، اتصال جز نگه‌دارنده‌ (clip) به بیس دنچر به یکی از دو روش مستقیم و غیر‌مستقیم صورت می‌گیرد (قالب‌گیری از ریج باقیمانده و بار، pickup بار توسط قالب، استفاده از (long waxing screw, open impression coping). در بیشتر روش‌هایی که تاکنون در مورد قالب‌گیری‌های ری‌لاین یا ری‌بیس بار اتچمنت‌ها پیشنهاد شده‌اند، امکان ثبت دقیق شکل آناتومیک بافت‌های نرم زیر اتچمنت بار وجود ندارد.نتیجه‌گیری: مراحل کلینیکی ری‌لاین در اوردنچرهای متکی بر بال اتچمنت احتمالاً ساده‌تر و با شیوع کمتر نسبت به اوردنچرهای متکی بر بار اتچمنت است. در تمام این روش‌ها لازم است که همانند تمامی روش‌های ری‌لاین در پروتزهای دندانی، در ابتدا تماس‌های اکلوزال بررسی و در صورت لزوم اصلاح گردند و سپس تمامی اندرکات‌های داخلی و لایه نازکی از تمامی سطوح بافتی و لبه‌های دنچر تراشیده شوند.کلید واژه‌ها: ری‌لاین، ری‌بیس، اوردنچر متکی بر ایمپلنت