بررسی شیوع تبخال لبی عود کننده به تفکیک در کادر پروازی و اداری شرکت هواپیمایی در سال 1386

مقدمه: بیماری تبخال به دلیل شیوع بالا در دندان­پزشکی از ویژگی خاصی برخوردار است. ویروس تبخال به درمان حساس است و روش های کنترل عفونت به حفظ پرسنل دندان­پزشکی و بیمار کمک می­نماید.با توجه به وجود استرس در بین کادر پروازی، در این پژوهش شیوع این عارضه در بین کارکنان یک شرکت هواپیمایی مورد بررسی قرارگرفت. مواد و روش­ها: مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی مقطعی و بدون جهت بود و بر روی 63 نفر از کارکنان مراجعه کننده به مرکز دندان­پزشکی شرکت هواپیمایی در سال 1386 انجام شد. در این پژوهش فرم جمع­آوری اطلاعات که شامل سن، جنس و سایر مشخصات دموگرافیک وبررسی کلینیکی بود، تهیه شد. اطلاعات لازم با پرسش حضوری جمع­آوری ومعاینه دهان انجام ­شد. در نهایت داده­ها با آزمون آماری chi-square و t-test آنالیز شدند. (05/0=α) یافته­ها: شیوع کلی تبخال لبی عود کننده در دو گروه تحت مطالعه 68/39% بود. از میان 63 پرسشنامه 31 پرسشنامه  از کادر اداری و 32پرسشنامه از کادر پروازی بود. بیشترین افرادی که سابقه ابتلا به تبخال لبی عود کننده را داشتند در کادر پروازی مشغول کار بودند(68%) و تنها 32% این افراد در کادر اداری قرار داشتند. تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود داشت(05/0>p).نتایج آزمون chi-square نشان داد که در کادر پروازی که استرس بیشتری داشتند ابتلا تبخال لبی بالاتر بود. نتیجه­گیری: با توجه به محدودیتهای این مطالعه، شیوع تبخال لبی در کادر پروازی هواپیمایی نسبت به کادر اداری بیشتر می‌باشد. کلید واژه­ها: تبخال لبی عود کننده، کادر پروازی، کادر اداری، شیوع