بررسی مقایسه‌ای صحّت اندازه‌گیری فاصله CEJ تا کرست آلوئول در رادیوگرافی پری اپیکال معمولی و دیجیتال اصلاح شده با جبران تضعیف اشعه‌ی x و واکنش بینائی

مقدمه: مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین و مقایسه‌ی صحّت اندازه‌گیری فاصله‌ی cej تا کرست آلوئول در رادیوگرافی‌های پری اپیکال معمولی و دیجیتال اصلاح شده با جبران تضعیف اشعه‌ی x و واکنش بینائی انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی ٦٣ محل از نواحی کرست آلوئول دارای میزان‌های متفاوتی از تحلیل در مجاورت دندان‌های خلفی در مندیبل‌های خشک انسان انتخاب گردید. فواصل cej تا کرست آلوئول در مندیبل‌ها اندازه‎گیری و به عنوان استاندارد طلایی در نظر گرفته شد. رادیوگرافی‌های پری اپیکال معمولی و دیجیتال توسط فیلم e-speed و سنسور ccd با تکنیک موازی تهیه گردید. رادیوگرافی‌های دیجیتال به منظور اصلاح تضعیف اشعه‌ی  xو واکنش بینائی در نرم افزار dental eye مورد پردازش قرار گرفتند. سپس فواصلcej تا کرست آلوئول در رادیوگرافی معمولی و دیجیتال اصلاح شده اندازه گیری شد و یافته‌های بدست آمده در دو نوع رادیوگرافی با استفاده از آنالیز t-paired با استاندارد طلایی مقایسه شدند و ضریب همبستگی پیرسون بین مقادیر به دست آمده در دو نوع رادیوگرافی با مقادیر استاندارد طلایی محاسبه شد. (05/0=α)یافته‌ها میزان صحّت اندازه‌گیری فاصله‌ی cej تا کرست آلوئول در رادیوگرافی معمولی و دیجیتال اصلاح شده ٨٦ درصد برآورد گردید. ضریب همبستگی پیرسون بین مقادیر واقعی و مقادیر به دست آمده در رادیوگرافی دیجیتال  ( 92/0r=) و نیز رادیوگرافی معمولی (٩/۰r=) حاکی از همبستگی قوی بین مقادیر واقعی و مقادیر مربوط به دو نوع رادیوگرافی بود .نتیجه‌‌گیری: رادیوگرافی دیجیتال اصلاح شده با جبران تضعیف اشعه‌ی x و واکنش بینائی از نظر صحّت اندازه‎گیری فاصله‌ی cej تا کرست آلوئول قابل مقایسه با رادیوگرافی معمولی می‌باشد. کلید واژه‌ها: رادیوگرافی کانونشنال، رادیوگرافی دیجیتال، کرست آلوئول،cej