بررسی تاثیر فیلم آموزشی بر نگرش دانشجویان دندان‌‌پزشکی نسبت به روش‌های کنترل رفتاری رایج در دندان‌‌پزشکی کودکان

مقدمه: به منظور انجام درمان موفقیت آمیز، دندان‌‌پزشکان می‌بایست شیوه‌های مختلفی را برای کنترل رفتاری کودکان به کار ‌برند. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر فیلم آموزشی و همچنین آموزش نظری تکنیک‌های رایج در دندان‌‌پزشکی کودکان بر نگرش دانشجویان دندان‌پزشکی بود. مواد و روش‌ها: برای انجام این مطالعه تجربی-مداخله‌ای ابتدا در مورد هر روش یک جمله برای دانشجویان توضیح داده شد و آن‌ها پرسشنامه را که حاوی اطلاعات دموگرافیک و سوالات مربوط به تکنیک‌های مختلف کنترل رفتاری بود پر کردند. سپس فیلم ویدئویی که در آن، تکنیک‌ها به طور کامل توضیح داده و سپس اجرا شد، نمایش داده شد و دانشجویان مجدداً پرسشنامه را پر کردند. آموزش نظری در مورد تکنیک‌های کنترل رفتار به مدت 4 جلسه‌ی 2 ساعته انجام شد و بعد از این جلسات دانشجویان پرسشنامه‌ها را پر کردند. سپس میانگین نمرات مربوط به هر روش به طور جداگانه در سه مقطع زمانی ( قبل از مشاهده‌ی فیلم، بعد از مشاهده‌ی فیلم و بعد از آموزش تئوری) با آزمونهای آماری  anovaو tukeyارزیابی گردید.(05/0=α)یافته‌ها: بیشترین میزان پذیرش در هر سه مقطع زمانی مربوط به روش‌های tell-show-do و voice control بود. مشاهده‌ی فیلم در هیچ یک از روش‌ها تغییر معناداری ایجاد نکرد. تاثیر آموزش نظری بر روش‌های passive restraint, voice control و general anesthesia معنادار بود و توانست سبب افزایش پذیرش آن‌ها گردد.نتیجه‌‌گیری: طبق نتایج این مطالعه، فیلم آموزشی دانشجویان را آماده‌ی پذیرش آموزش می‌کند ولی آموزش نظری می‌تواند مقبولیت برخی روش‌ها را افزایش دهد. کلید واژه‌ها: نگرش، آموزش دندان‌‌پزشکی، کنترل رفتار، دندان‌‌پزشکی اطفال