بررسی فراوانی میزان جرم باقی مانده بعد از انجام جرم‌گیری و تسطیح ریشه در بیماران دارای پریودنتیت متوسط تا پیشرفته

مقدمه: درمان‌های غیرجراحی شامل جرم‌گیری و تسطیح ریشه همواره به عنوان یکی از موثرترین روش‌های درمانی پریودنتال مطرح بوده‌اند. هدف از اینسترومنت زیر لثه‌ای حذف کامل جرم و رسوبات کلسیفیه و ایجاد سطحی صاف بر روی ریشه است. هدف از این مطالعه تعیین کارایی روش‌های معمول جرم‌گیری در حذف کامل رسوبات زیر لثه‌ای است. مواد و روش‌ها: در 23 بیمار با پریودنتیت متوسط تا پیشرفته، 276 سطح مختلف با عمق پاکت بیشتر از mm4 انتخاب شد. ابتدا جرم گیری و تسطیح ریشه به طور کامل برای این بیماران انجام شد و صحّت آن توسط یک پریودنتیست با تجربه به تایید رسید. در فاز جراحی نواحی مورد نظر اکسپوز شده و از نظر حضور و میزان جرم باقی مانده مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: از 276 سطح مختلف 9/60 % نواحی جرم باقی مانده داشتند. میانگین حضور جرم در سطوح اینترپروگزیمال (1/63%) بیش از سطوح رادیکولار (50%) بود (029/. pvalue=). همچنین میانگین شاخص جرم در زنان بیشتر از مردان (039/. p.value= ) و در سمت راست بیشتر از سمت چپ (001/. p.value= ) بود. بین میانگین عمق پاکت و شاخص جرم ارتباط مستقیمی وجود داشت و با افزایش عمق پروبینگ، شاخص جرم باقی مانده هم بیشتر می‌شد. نتیجه‌‌گیری: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که جرم‌گیری به روش بسته در پاکت‌های عمیق، روش کاملاً مطمئنی برای حذف رسوب‌های زیر لثه‌ای نیست. این روش در بیش از نیمی از سطوح ناقص بوده و نیاز به روش‌های باز srp در بیماران پریودنتال با عمق پاکت عمیق را مورد تاکید قرار می‌دهد. کلید واژه‌ها: جرم دندانی، جرم گیری و تسطیح ریشه (srp)، پریودنتیت متوسط تا پیشرفته.