بررسی اثر بزرگنمایی دیجیتال بر دقت اندازه‌گیری طول فایل اندودنتیک

چکیدهمقدمه:با توجه به کاربرد بزرگنمایی در مشاهده تصاویر دیجیتال جهت بررسی موقعیت نوک فایل‌های کوچک اندودنتیک در طی درمان ریشه،هدف از این مطالعه ارزیابی دقت اندازه‌گیری طول فایل اندودنتیک در رادیوگرافی‌های پری‌اپیکال دیجیتال بعد از کاربرد ابزار بزرگنمایی دیجیتال بود.مواد و روش‌ها:در مطالعه تجربی حاضر، 35 دندان دایمی تک ریشه انسانی که طول کانال 20تا 24 میلیمتر داشتند، انتخاب شد. فایل اندودنتیکس شماره 8 درون کانال دندان به طول کارکرد قرار داده شد. طول فایل باخطکش دیجیتال اندازه‌گیری و به عنوان استاندارد طلایی تعیین شد. تصاویر پری اپیکال بوسیله صفحات فسفریdigoraو اسکنر مخصوص آن (digora optime)و دستگاه رادیوگرافی داخل دهانی پلی استر به عنوان تصاویر اولیه تهیه شد. ابزار بزرگنمایی برای هر تصویر استفاده گردید. دو رادیولوژیست طول فایل را در تصاویر اولیه و دارای بزرگنمایی اندازه‌گیری نمودند. اندازه‌ها در نرم افزارspss به وسیله آزمون‌های آماریanova وbonferroni مقایسه گردید(05/0= ?).یافته‌ها:کلیه تصاویر دیجیتال با و بدون بزرگنمایی، نسبت به استاندارد طلایی تمایل به تخمین بیش از حد طول فایل داشتند(45/0=p-value). دقت اندازه‌گیری تصاویر دارای بزرگنمایی دو و سه برابر در مقایسه با تصاویر دیجیتال اولیه، تفاوت آماری معنی‌داری نشان نداد(به ترتیب 1=valuep- و44/0=p-value). بین بزرگنمایی‌های 2 برابر و 3 برابر تفاوت آماری معنی‌دار وجود نداشت(15/0=p-value).تصاویر دارای بزرگنمایی 3 برابر در مقایسه با تصاویر اولیه تمایل به تخمین بیش از اندازه طول‌ها داشتند ولی تفاوت آنها از نظر آماری معنی‌دار نبود (10/0=p-value).نتیجه‌گیری:با توجه به نتایج پژوهش حاضر و با در نظر گرفتن محدودیت‌های مطالعه فعلی، کاربرد ابزار بزرگنمایی در شرایط آزمایشگاهی، دقت اندازه‌گیری طول فایل کوچک اندودنتیک را در تصاویر پری اپیکال دیجیتال تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.کلید واژه‌ها:رادیوگرافی دیجیتال،درمان ریشه، بزرگنمایی تصاویر رادیوگرافی