بررسی اثر زاویه سر مته بر افزایش دما حین سوراخکاری استخوان فک به کمک روش اجزای محدود

چکیدهمقدمه:افزایش بیش از حد دما حین سوراخکاری استخوان فک جهت کاشت ایمپلنت‌های دندانی منجر به آسیب رساندن به بافت استخوان اطراف می‌گردد. از جمله عوامل اثرگذار بر این افزایش دما می‌توان به پارامترهای هندسی مته‌های جراحی اشاره نمود که زاویه سرمته یکی از آن‌ها می‌باشد. هدف از انجام این پژوهش تعیین زاویه مناسب سرمته بر مبنای ایجاد کمترین افزایش دما جهت انجام سوراخکاری استخوان فک حین عمل کاشت ایمپلنت‌های دندانی بود.مواد و روش‌ها:در این پژوهش از نرم افزار تحلیل اجزای محدود deform-3d ver 6/1 جهت سوراخکاری استخوان کورتیکال فک پایین استفاده گردید. برای این کار سه مته با زوایای مختلف سرمته70، 90 و 118 درجه در این نرم افزار طراحی شدند. مدل‌سازی سه بعدی فک پایین نیز با استفاده از تصاویرسی‌تی‌اسکن و به‌وسیله نرم‌افزار mimics 10/01 انجام شد. جهت قرارگیری مته روی مدل فک یک دندان از بخش انتهایی مدل توسط نرم افزار catia v5r19 برداشته شد. در نهایت مدل فک مورد نظر جهت انجام تحلیل فرایند سوراخکاری با فرمت stl وارد نرم‌افزار deform-3d ver 6/1 گردید.یافته‌ها:در پایان این شبیه‌ سازی‌ها نمودارهای بیشترین دمای تولید شده در بافت استخوان فک حین سوراخکاری آن و همچنین میانگین دماها به‌دست آمد. مشاهدات نشان داد که مته با زاویه نوک 70 درجه با میانگین دمایی معادل 4/75 درجه سانتیگراد کمترین میزان افزایش دما را در بافت استخوان مجاور خود به نسبت زوایای 90 و 118 درجه با میانگین‌های دمایی به ترتیب معادل با 1/81 و 4/93 درجه سانتیگراد پدید آورده بود.نتیجه‌گیری:از نتایج این تحقیق مشخص شدکه سرمته با زاویه 70 درجه برای انجام عمل سوارخکاری استخوان فک از نظر کمترین میزان افزایش دما، جهت کاشت ایمپلنت‌های دندانی، نسبت به زوایای بیشتر سرمته مناسب‌تر است.کلید واژه‌ها:تحلیل اجزای محدود، ایمپلنت‌های دندانی، فک پایین