بررسی اثر طول دندان بر شکست بی‌حسی بلاک تحتانی مندیبل در دندان‌های آسیای اول و دوم

چکیدهمقدمه: مطالعات نشان داده است که میزان شکست بی‌حسی بلاک فک تحتانی در دندان‌های دچار التهاب برگشت‌ناپذیر پالپ شایع است. عوامل مختلفی برای شکست بی‌حسی عصب آلویولار تحتانی در این گونه دندان‌ها ذکر شده است. در این مطالعه اثر طول دندان بر شکست بی‌حسی بلاک در دندان‌های مولر اول و دوم فک تحتانی بررسی شد.مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی بدون جهت، 90 بیمار دارای دندان‌های مولر اول و دوم مندیبل با التهاب برگشت‌ناپذیر پالپ مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور تزریق بلاک از لیدوکایین 2 ? با اپی نفرین100000/1 استفاده شد. مقیاسheft-parker visual analogue scale (hpvas) برای اندازه‌گیری میزان درد بیمار به کار رفت. داشتن بی حسی لب وعدم پاسخ به حداکثر تحریک پالپ تستر بعد از 15 دقیقه دال بر ایجاد بی حسی بود. میزان درد بیمار قبل از شروع درمان، در حین تهیه حفره دسترسی و در حین ورود به پالپ اندازه گیری شد. داده‌ها وارد نرم‌افزارspss نسخه 21 شدند و با آنالیزrepeated measure anova ، t-test و regression مورد ارزیابی قرار گرفتند (05/0= ?). یافته‌ها: در این مطالعه میزان شکست بی‌حسی بلاک فک تحتانی در دندان‌های دچار التهاب برگشت‌ناپذیر پالپ 22/62? بود و متوسط طول دندان در بیمارانی که بلاک عصب آلویولار تحتانی در آنها موفقیت‌آمیز بود 04/2 ± 45/21 میلی‌متر و در بیمارانی که بی‌حسی بلاک در آنها شکست خورده بود 43/2± 05/23 میلی‌متر محاسبه شد ( 002/0 p value=).نتیجه‌‌گیری: با توجه به محدودیت‌های مطالعه حاضر، طول دندان می‌تواند عامل موثری در میزان شکست بی حسی عصب آلویولار تحتانی باشد.کلید واژه‌ها: بی‌حسی، التهاب پالپ، دندان، فک پایین